Petrikske schreef: 09 mei 2024, 20:38
DarkV schreef: 09 mei 2024, 18:51
Petrikske schreef: 09 mei 2024, 17:43
wat als later die lieve kindertjes in het arbeidsleven moeten stappen.
Dat is met de huidige jongere generatie al een ramp... je moet constant op de tippen van je tenen lopen of ze gaan wenen
Waar we vroeger mensen op assertiviteits cursus stuurden halen we de lat vandaag compleet omlaag en moet je steeds vragen hoe iemand zich voelt
De lat onder de grond OK maar dan gaan ze nog struikelen over de greppel of erin zakken
Er is m.i. fundamenteel iets mis met het onderwijs én de opvoeding thuis.
Eén van de typische voorbeelden is cultuur voor vakanties. Veel ouders sturen hun kinderen de laatste dag / dagen niet meer, ze halen zelfs hun rapport niet op.
En dan maar stellen dat studeren en school belangrijk zijn voor de toekomst ???? Lijkt me nogal contradictorisch en als er één iets is waar in de opvoeding geen ruimte is dan zijn het ongestructureerde en onlogische boodschappen toch?
Bij ons was er de laatste 2 schooldagen en enkel deze voor de grote vakantie ook niet zo veel meer te doen maar er was wel een aanbod. Alle andere vakanties was er evaluatie van examens de dagen voordien en werden herhalingslessen en -oefeningen gegeven. En ja, er werd ook al eens een voetbal- of basketbalmatch ingelast om het geheel luchtiger te maken. Maar afwezig blijven was no option want op het einde van het jaar ook maar 1 punt voor een vak tekort komen was = retour in augustus voor herexamens.
Achter het examen op cafe en gevat worden door een studiemeester maakte dat je het helemaal verkorven had.
Herexamens, vakantiewerken zijn nu voor veel ouders vormen van tirannie en leerkrachten riskeren effectief advocaten op hun dak te krijgen.
Ik ken 3 mensen in mijn omgeving die van mijn leeftijd (bijna 60ers), les gevend in het hoger secundair, en er zijn altijd primussen maar in globo zien ze een niveau in vrije val.
1 ervan staat op het randje van een burn-out. Hij heeft al 2x mondeling examen moeten afnemen voor wiskunde in het 4° jaar secundair en bij tekorten, kreeg hij telkens thuis telefoons van ouders. Ja, hij heeft ook al zelf een advocaat onder de hand moeten nemen. Resultaat: betrokken leerling mocht opnieuw schriftelijk examen afleggen bij een leerkracht uit een andere school. Resultaat: abominabel. Ouders vroegen zich af of de 2 leerkrachten onder mekaar geen complot gesmeed hadden. Il faut le faire !
Meer en meer hoor ik dat men gewoon leerlingen, indien enigszins mogelijk, gewoon laat slagen want dan heb je al leerkracht tenminste niet meer te maken met ontevreden ouders.
Velen sneuvelen dan finaal wel in het hoger onderwijs of strompelen er daar dan toch door met als resultaat: niveau = nihil.
En dan is er nog het attitude probleem: ze kennen heel goed hun rechten maar geen plichten. Bij ons werd iemand aangesproken op het feit dat betrokkene door een leidinggevende was opgemerkt als dienster in een zaak waar ze iets ging eten en dit terwijl er bij ons op het werk een ziekte-attest was. Gevolg: nihil met o.m. ook dank aan de vakbond.
Als ik klaag over het niveau dan krijg ik te horen: "wees blij dat de stoel al bemand is". Ongelooflijk maar waar ...
Petrikske schreef:
Door de jaren heen heeft men telkens de lat moeten verlagen omdat ze niemand "gek genoeg" meer vonden om de job te willen doen.
Tja, ik snap ook niet alles even goed meer. Ook de verwachtingen zijn niet meer realistisch: ze denken dat overal de bedrijfswagen klaar staat en de gsm gereed ligt, samen met de maaltijdcheques maar in sommige sectoren is dat gewoon niet zo. Deze verwachtingen zijn gewoon een evidentie aan het worden. En dat je soms eerst eens moet investeren in een loopbaan om er dan een extra uit te halen, gaat er vaak al tout court niet meer in.
En deftig Nederlands, dat hoor je in de bouw niet meer maar idem in andere sectoren zoals de zorg. En het gaat hier niet alleen om niet-Belgische werknemers. De afgestudeerde Belgen, kunnen ook niet meer deftig communiceren, zeker niet schriftelijk.
Petrikske schreef:
En vandaag draaien de snottebellen die pas bij de Lijn zijn begonnen en amper fatsoenlijk Nederlands kunnen spreken hun hoofd om als ze een 'witte' collega moeten passeren op de werkvloer.
Tja, maar dat heb je ook bij de Belgische "jonge beloften". Kloppen voor je ergens binnen gaat, 's morgen iemand die je tegen komt groeten, ... het zijn dingen die moeten opnieuw aangeleerd worden blijkbaar.
Petrikske schreef: 09 mei 2024, 20:38Ik had 30 jaar geleden niets dan respect voor mijn oudere collega's, en was hen dankbaar voor alle hulp en tips die ik van hen kreeg!
Dat zijn nu de uitzonderingen. Bij ons zijn er pas afgestudeerden - universitairen - die neerkijken op iemand met maar-een-bachelor-diploma en die 38 jaar ervaring van iemand, gewoon geen moer interesseert. Ik laat ze gerust hun ideeën uitvoeren en sierlijk met hun hoofd tegen de muur lopen. Dan komen ze janken. OK, maar ze kunnen hun eigen vodden bij mij weer zelf recht zetten.
En finaal: woorden wekken en voorbeelden trekken ... Quid onze minister van onderwijs die in zijn pyjama broek voor de klas gaat staan, quid het idee dat scholen systematisch in maaltijden moeten voorzien voor kinderen (akkoord dat er in zeer precaire sociale situaties moeten voorzieningen zijn maar dat geldt niet voor iedere leerling), quid de ouders die geen tijd hebben voor de opvoeding van hun kinderen omdat ze moe zijn en in in het weekend en vakanties ook 'me-time' willen en soms zelfs rapporten maar oppervlakkig bekijken, quid de verwachtingen van ouders dat het niet alleen goed moet gaa op school maar ook in de sportbeoefening, muziekschool, tekenacademie waarbij school nog een nevenverschijnsel is van de vrije tijd, etc.?
Nogmaals, ik wil niet generaliseren maar ik zie een welbepaalde tendens en de uitzonderingen worden alsmaar schaarser.
En verder: ook maar lezen dat het aantal werklozen toeneemt terwijl er vragen legio zijn voor bepaalde jobs. Hoe zit het met herscholing, bereidheid tot permanente vorming, ... ?
Eén ding is zeker: het duurt decennia om dit alles opgelost te krijgen. Hoe?, dat zie ik niet zo goed zitten. En in het onderwijs - vooral secundair - de lat opnieuw hoger leggen ... daar maakt geen enkele politicius zich populair mee.
En oorlog hoeft het niet te worden. Het terug invoeren van de legerdienst zou m.i. velen deugd doen.