n=1
Maar wat is n als je Flamanville, Olkiluoto, Hinkley Point en Sizewell C bekijkt als recente realisaties? Allemaal veel langer gebouwd dan voorzien en veel en veel duurder dan oorspronkelijk begroot.
Wat is n als je hoort dat Frankrijk problemen heeft om zelf 6 centrales te plannen in eigen land? Ze gaan hun know how uiteraard uitlenen aan ons opdat ze zelf meer vertraging en kosten oplopen. Hun planbureau adviseerde tegen nieuwe buitenlandse avonturen
Er komt dus niets van, ook niet van 1 kerncentrale om exact dezelfde reden, veel te duur, geen financiering en zelfs onvoldoende interesse om ze te bouwen. Tegen dat een centrale klaar is kan de situatie al zodanig veranderd zijn dat ze niet meer hoeft op te starten want in de tussentijd moet men wel verder met alternatieven die WEL beschikbaar zijn of sneller en goedkoper te realiseren.
Ook het planbureau weet dat want als ze prijzen gebruiken die de werkelijkheid nog maar benaderen geven ze zelf aan dat kernenergie geen optie is.
Soit, dinsdag is het another one bites the dust en tegen het einde van het jaar is het 5-0, normaal is het verstandiger om forfait te geven
Toegevoegd na 18 uren 10 minuten 55 seconden:
Het thema krijgt wat aandacht in de pers:
EDF, de gedoodverfde overnemer van de Belgische kerncentrales, zit in slechte papieren
Het Franse staatsbedrijf EDF onderzoekt een overname van de Belgische kernreactoren Doel 4 en Tihange 3. Maar EDF is een nucleaire reus op lemen voeten, zo blijkt uit een doorlichting door de Fransen zelf.
“EDF gaat al gebukt onder een schuld van meer dan 53 miljard euro en er dreigt een verdere verzwakking van de financiële ratio’s.” Het Franse Rekenhof sloeg deze week alarm rond de financiën van het Franse staatsbedrijf. Het Franse Rekenhof drong er nogmaals op aan dat de kernenergiegigant zich vooral zou concentreren op zijn binnenlandse activiteiten.
EDF is ook een bedrijf dat na een bewogen recente geschiedenis tegen de limieten van zijn economisch model aankijkt. In 2022 werd het genationaliseerd, nadat het een recordverlies van 18 miljard euro had laten optekenen en op de rand van het failliet stond. Met de nieuwe nucleaire plannen van de Franse overheid botst het bedrijf opnieuw tegen een muur.
In de komende 15 jaar zou het bedrijf een slordige 460 miljard euro moeten investeren in vooral nieuwe nucleaire productie en in het elektriciteitsnet. Dat is bijna 70% van het bbp van België. Het geld moet onder meer gaan naar de bouw van nieuwe kernreactoren, die volgens de huidige schattingen 126,4 miljard euro zullen kosten.
Dat is een voorlopig cijfer en gerekend zonder financieringskosten die bij kerncentrales met een lange bouwtijd hoog kunnen oplopen. Het is ook gerekend zonder budgetoverschrijdingen. Daarnaast is er ook 90 miljard euro nodig voor het onderhoud en de levensduurverlenging van de bestaande reactoren, die voor het overgrote deel al ouder zijn dan dertig jaar.
EDF kan dat niet alleen aan, denkt het Franse Rekenhof. Om te beginnen kampt het bedrijf al met een erg hoge schuld van 53,4 miljard euro. De Franse overheid verplichtte het bedrijf jarenlang om elektriciteit te verkopen aan concurrenten tegen een prijs die onder de marktprijs lag en zelfs onder de productiekosten. Dat was goed voor het concurrentievermogen van de Franse industrie, maar de factuur kwam wel bij het overheidsbedrijf terecht.
Daarbij zijn er nog ongezien veel corrosieproblemen bij het bestaande kernpark, het gevolg van lang uitgesteld onderhoud. Die kwamen uitgerekend midden in de energiecrisis aan het licht, op een moment dat iedereen op Franse kernenergie rekende. En de investeringen in nieuwe kernreactoren van het type EPR gingen allemaal zwaar over timing en budget.
Of het bedrijf in de komende vijftien jaar voldoende inkomsten uit zijn nucleaire installaties zal halen om de torenhoge investeringen te betalen, is zeer onzeker, schrijft het Franse Rekenhof. Het zal met andere woorden afhangen van de marktprijs voor elektriciteit. Die moet hoog genoeg zijn om de investeringen te dekken, anders moet de Franse staat een deel van de lasten op zich nemen, zo niet dreigt EDF opgezadeld te worden met een schuld die in de honderden miljarden loopt.
Het hof suggereert ook om de bestaande buitenlandse investeringen, participaties en dochters eens goed onder de loep te nemen. De niet-prioritaire kunnen indien nodig sneuvelen om het investeringsprogramma in Frankrijk overeind te houden, is de boodschap.
De vraag is of dat gevolgen heeft voor de gesprekken die vandaag lopen tussen EDF, Engie en de Belgische staat. Er wordt op hoog niveau overlegd. Cédric Lewandowski, directeur van het nucleaire park van EDF, zit mee aan tafel. De Franse minister van Energie, Marc Ferracci, is eveneens op de hoogte. Maar het rapport van het Franse Rekenhof komt neer op een advies om op de rem te staan. Het bedrijf moet aan tafel gaan zitten als demandeur de rien: we willen wel, maar het mag ons niets kosten, zowat de houding die ook Engie aannam tijdens de discussies over de Engiedeal.
Dat vloekt met de Belgische verplichting voor eigenaars van kerncentrales om de ontmanteling van hun kernreactoren te financieren. De berging van het nucleaire afval is sinds de Engiedeal een verantwoordelijkheid van de Belgische overheid, maar het afbreken van de gebouwen en koeltorens zelf, een project van vele honderden miljoenen, moeten de bedrijven nog altijd zelf betalen.
Bij een overname zou die last bij EDF terechtkomen, nog los van de investeringen die nodig zijn om een bijkomende levensduurverlenging met tien jaar mogelijk te maken. Dat is volgens de Franse nieuwswebsite La Lettre ook de reden waarom het Franse agentschap voor Overheidsparticipaties APE, eigenaar van EDF, zich hevig verzet tegen een overname van de Belgische kernreactoren.
Het is duidelijk, EDF zal enkel meedoen als de kosten wederom in onze nek geschoven worden en de voordelen naar Frankrijk gaan.
