Nee, het gaat over één uitspraak van één politierechter.
Er werd geen geding aangespannen over de wettelijkheid van de huidige trajectcontroles.
Er werd ook niet aangevochten dat men niet harder reed dan de toegelaten snelheid.
Er werd door een persoon waarvan werd vastgesteld dat hij te hard gereden heeft gebruik gemaakt van procedures (en niet op basis van zijn op haar gedrag in het verkeer) om daar in dit specifiek geval onderuit te komen. Met succes en daar valt niets op af te dingen.
Vervolgens werd er op UB opgeroepen aan al wie zich niet aan de snelheidslimieten wil houden gebruik te maken van dit precedent om daar vervolgens onderuit te kunnen komen ipv zich toch maar te houden aan de geldende snelheidslimieten en - voor wie dat nodig acht - de legaliteit van de vaststelling an sich aan te vechten.
In het laatste geval dient er aan de motivatie van wie zo"n geding aanspant niet getwijfeld te worden.
In het eerste geval is het gewoon het zoveelste excuus om de gevolgen van het eigen gedrag niet te moeten dragen en via een omweg aan de eigen verantwoordelijkheid weer te kunnen verzaken.
Iets wat nogal een ingeburgerde gewoonte is bij verkeersovertreders.
Joe de Mannen schreef: 3 dagen geleden
Dat jij nooit fouten maakt, altijd de perfecte keuzes maakt doet hier echt niet ter zake.
Uiteraard doet dat niet ter zake want dat is een uitspraak die jij hier over een ander ter plekke verzint en geen verband houdt met de werkelijkheid. Maar daarvoor moet je wel de moeite doen om begrijpend te kunnen lezen.
Voor de moedwillige slechte verstaanders wil ik het dus nog wel eens herhalen: iedereen, incl. zoals ik eerder schreef mezelf, maakt al eens fouten of de verkeerde keuzes. Het verschil zit erin dat sommige de gevolgen van hun keuzes en fouten aanvaarden, eruit leren en proberen ze niet te herhalen en anderen de fout nooit bij zichzelf zoeken maar doorschuiven op een ander, het systeem, de overheid, whatever zolang het maar niet bij henzelf gezocht dient te worden.
En wat in deze context nog belangrijker is dat is dat fouten en verkeerde keuzes op de openbare weg nogal eens kwalijke gevolgen kunnen hebben. Spijtig genoeg zijn die gevolgen dan doorgaans ook nog eens te dragen voor wie die keuzes niet gemaakt heeft.
Uiteraard springt de eerste de beste opportunistische politica daar in de pers meteen bovenop gevolgd door allerlei (leden van) fora. Politici die bovendien dan ook nog eens aan de grondslag van de huidige wijze van vaststelling liggen.
Wordt dus na deze ene uitspraak ongetwijfeld vervolgd.
Maar wie zich op de openbare weg sowieso aan de snelheidsbeperkingen tracht te houden op basis van de getoonde snelheidsborden en niet op basis van eigen interpretaties wat volgens de waan van de dag het beste in eigen kraam past heeft - ongeacht de uitslag van dat vervolg - daar uiteraard maar weinig hinder van. Tot spijt van wie het benijdt.
Mijn stelling is inderdaad dat je beter eens wat te traag rijdt en een keer teveel de nadelige materiële en menselijke gevolgen vermijdt dan gewoon je zin doen en wanneer je daarop betrapt wordt alles uit de kast haalt om het in een ander zijn schoenen te kunnen schuiven.
Dat zijn inderdaad tegengestelde instellingen en ik vind niet dat ik daarvoor beschaamd moet zijn om daarvoor uit te komen. Integendeel zelfs.
De rechtstreeks gevolgen van de "je-m'en-fous" mentaliteit, inzonderheid in het hedendaagse verkeer, kan je ook dan ook dagelijks vernemen in de media.
Wat hield deze "mobiliteitsdeskundige" tegen om de procedures aan te vechten alvorens hij er rechtstreeks betrokken partij in was? (laat verder maar is een retorische vraagstelling).
Voor mij is een snelheidsbord ook geen teken dat je daar zo hard moet rijden maar geeft het aan dat je daar niet harder mag rijden. En ik rij ook niet op het randje van wat de GPS aangeeft maar wat de snelheidsmeter aangeeft en daarop wordt de CC ingesteld. Dat is weer een extra marge tegen even onoplettend te zijn. 
