België onder de klassieke partijpolitiek

[wied]

...en ieder - naar eigen inzicht - zelf laten sparen voor o.a. zijn zorg en pensioen...

Dat kan toch in dit landje...

[ivob]

Inderdaad.
Vanwaar dan dat aanhoudend geklaag?
Komt dan bijgevolg van dat deel van de bevolking dat de eigen verantwoordelijkheden graag uitbesteed ziet.

[heist_175]

De inkomsten afhankelijke verhoging is hier blijkbaar weer niet van toepassing om te reageren.
Ware veel eerlijker geweest.

Deze Vlaamse regering is gevormd naar de verkiezingsuitslag. Je kan enkel concluderen dat een meerderheid van Vlamingen "eerlijker" niet belangrijk vindt.
Nu gaat de erfbelasting ook nog verlaagd worden? Alles om te zorgen dat de sociale mobiliteit zoveel mogelijk geremd wordt.



Als de happy few er in slaagt om "de gewone man" te laten geloven dat ze hetzelfde streefdoel hebben, dan krijg je dit soort absurde toestanden.

[ivob]

Erven is geen verplichting.
Je kan heel eenvoudig afstand doen van een erfenis.
Wie vindt dat erven niet eerlijk is kan bij leven dus al een deel wegschenken aan wie hij of zij denkt er beter mee te zijn en wie als begunstigde wordt aangeduid en dit niet eerlijk vindt kan dit gewoon weigeren.

Er zomaar vanuit gaan dat alles in het leven eerlijk is of eerlijk verdeeld wordt is sowieso al een heel naïef standpunt.
Politici en hun kiezers behoren beiden tot dezelfde soort. Ze gaan in de eerste plaats dus uit van het eigenbelang.
Dat is een algemeen gegeven.
Met uitzondering van de paar uitzonderingen op de regel en de grotere groep hypocrieten die in woorden graag laten uitschijnen dat ze voor een eerlijke bijdrage en herverdeling zijn maar waar je vooral dan niet naar hun daden moet kijken.

Was alles in het leven eerlijk en was de meerderheid eerlijk dan hadden we zelfs geen politici noch overheid nodig.

[heist_175]

Het gaat over erfbelasting, niet of erven verplicht is of niet.
Erfbelasting betalen is wel verplicht, als er geërfd wordt natuurlijk.
En de erfbelasting verlagen is een dwaze maatregel.

[koenraaddeconinck]

Ik zie eerder, ook rond mij, een massa mensen die blijkbaar niet beseffen waar ze voor stemmen.

Klopt, vooral de ommezwaai in Wallonië van rood naar het donkerste blauw, snap ik nog altijd niet of is daar echt zo een echte andere collectieve mindset doorgedrongen?

En mensen die niet beseffen waarvoor ze stemmen, zijn er meer dan we denken. Voor sommigen is 'iemand sympa vinden' zonder meer al reden genoeg en dan is voor mij alles gezegd.

Gisteren nog gelezen... "ik krijg 8 minuten om een kamer te poetsen" ,kan je zich afvragen hoeveel minuten worden uitgetrokken om een uitgemergelde ouderlng te wassen of voeden.

En met als finaal resultaat - zo mij zeeeeeeeer vertrouwelijk meegedeeld door meerdere verzorgenden in het WZC waar mijn moeder verblijft - dat er 's morgens eigenlijk niet meer gewassen wordt wegens de tijdsdruk. Gewoon gezicht nog eens verfrissen met wat water en 'finito' want de bewoners beseffen het toch niet meer ten volle.

Dank ook overigens voor het positief onthaal van de opening van dit topic.

besparen op rusthuizen maar tegelijk miljarden in het leger steken?
Belgie is verre van failliet/insolvent en besparingen/investeirngen zijn louter politiek/ideologische keuzes. voor rechts is zorg een kost en voor links is zorg een investering. voor rechts is leger een investering en voor links is dat een kost.

Ja en die investeringen in defensie leiden m.i. inderdaad tot niets. Dit had al lang moeten geregeld zijn op het niveau van tante 'Ursula' en haar geldverslindende Europese instellingen waar iedereen alleen maar hoog van de toren roept tegen vette weddes om niets te realiseren. Europa heeft militair gegokt op de steun van de VS en ... grandioos verloren met Trump. Trouwens, al was die steun er geweest dan waren we op één of andere manier weer afhankelijk van de goodwill als de vazallen van 'big brother'.
Wat heeft Europa al die tijd ondertussen gedaan? Niets. En waar staan ze nu: permanent worden ze door Rusland en companen in hun gezicht uitgelachen. Russische boten in de Noordzee, straaljagers legio boven Europees grondgebied en drones à volonté waar men staat op te gapen - zelfs boven een militaire basis - zonder iets te kunnen doen. Goed bezig, zeker?

Nu ben ik er me ook wel van bewust dat politiek 90% van de tijd brandjes blussen is

En ik voeg er aan toe "'omdat de traditionele politiek die al decennia aan de macht is, ervoor gezorgd heeft dat het kot volledig in brand staat en gemaakt heeft dat inderdaad nu dringende blus interventies hoogstnodig zijn.
Alleen ... ze blussen niet. Ze doen hetzelfde als diegene die de zaak in de fik gestoken hebben waardoor de brand alleen verergert ...

op nationale TV scholen bezoeken tijdens de verkiezingstijd en allemaal loze beloften maken. .... eten op school voorzien, want dat is pas kiezertjes winnen

Ja en bijdragen tot normvervaging. Tegenwoordig mag niet meer gesteld worden dat een kinderwens ook verantwoordelijkheid nemen impliceert en keuzes maken.
Kinderen opvoeden, impliceert een materiële en emotionele investering in henzelf als mens en hun toekomst. En daar heeft iedere ouder een verpletterende verplichting. En ja, dat impliceert soms meerdere jaren geen reizen om je kinderen te kunnen laten studeren, eens een 'nice to have aankoop' laten vallen omdat er schoolkosten zijn.
Dit is één van de zaken die ik wil aankaarten: de 'én én én én én- mentaliteit' die nu algemeen goed geworden is en overal ingang heeft gevonden zal moeten evolueren richting een 'of of of- verhaal' want dat eerste heeft al lang zijn grenzen bereikt, uitgenomen voor diegenen voor wie de 'financiële sky' de 'limit' is;
M.i. zullen ook veel gezinnen moeten leren keuzes maken, gebaseerd op een aantal verantwoordelijkheden die men zelf 'gecreëerd' heeft. De keuze voor kinderen is niet alleen één van lusten maar ook van verantwoordelijkheid en verplichtingen ... Niet dat men in zeer uitzonderlijke en behartenswaardige gevallen niets extra moet doen voor kinderen uit zeer kansarme gezinnen uiteraard maar in dit voorstel gaat men ook de inkomensklassen die zonder probleem deftige maatlijden voor hun kroost kunnen voorzien, nog eens een extra bonus geven ... Il faut le faire !

Zorg dat je zelf voor je eigen oude dag kan zorgen ipv er op te rekenen dat een ander dat later dan wel voor je zou doen.

Tja, en daar zijn we weer met 'alles zelf doen'.

Ik hoop dan dat je al lang euthanasie laten uitvoeren hebt vooraleer je effectief afhankelijk wordt van hulp. Hoe zie je 'voor je eigen oude dag zorgen' als dat bv. niet meer kan door fysieke beperkingen ingevolge een chronische ziekte.

Mijn moeder heeft van kindsbeen af reumatoïde infectie door een onverzorgde infectie in een internaat waarvoor dank aan de zusters. Die heeft gezorgd voor auto-immuun problemen waardoor armen en benen, vingers en tenen letterlijk krom gegroeid zijn maar, nogmaals, ondanks dit alles heeft ze toch 45 jaar gewerkt als keukenhulp bij de toenmalige RTT in Brussel én dat in een ploegenstelsel. Heel concreet: om 4 u opstaan om ook nog zo vers mogelijke brooddozen klaar te maken voor ons op school, om 5 u. de trein om te werken tot 14.40 u., vervolgens terug de trein te nemen om rond 16 u. thuis te komen en dan het huishouden te doen.
Voor ontspanning was er weinig of geen tijd in een gezin van 4 personen. Dan kwam er om de twee weken ook nog weekend werk bij.
Vakantie of op reis gaan, neen, want de kosten voor een nieuw schooljaar kregen prioriteit en later nog minder want hoger studies waren nog duurder. Ze heeft tot haar 15 jaar mogen studeren en moest dan mee de kost verdienen om mee in te staan voor het onderhoud van een gezin va 5 kinderen in oorlogstijd.

Voor hoger vermeld werkregime, bedankt men tegenwoordig én dat zeker tegen de verdiensten die er uit voortvloeien. Ik stel dan ook zonder schaamte dat ze - net zoals mijn vader met een analoge anamnese en gaan werken van 14 jaar - zeker een bijdrage aan de samenleving geleverd hebben, nogmaals in omstandigheden waarvoor tegenwoordig een bepaalde vinger opgestoken wordt als men dergelijk aanbod krijgt.

Nu is ze volledig hulpafhankelijk door de gevorderde aandoening in combinatie met de leeftijd. Ze is volledig rolstoelafhankelijk - ongewild uiteraard en met alle emotionele confrontaties daar nog eens bovenop en aan gerelateerd -, moet met een tillift naar toilet, moet gewassen worden wegens geen sta-functie meer, moet geholpen worden bij maatlijden wegens geen kracht genoeg meer in de handen om vlees te snijden, etc.

Hoe zie je dan de zelfzorg als je zelf in dergelijke situatie belandt na je je hele leven uitgesloofd te hebben?

Je zult nooit snappen, @Ivob, dat je nooit jezelf volledig alleen kunt beredderen. Wat ik in deze zou kunnen doen, is een verpleegkundig team zoeken, dat voor haar thuis dag en nacht zorgt en dit na de nodige verbouwingen/aanpassingen aan de woning te hebben uitgevoerd én na aankoop van een tillift en andere noodzakelijke materialen. Financier dat maar eens ...

Neen, altijd en alles alleen zelf doen, is i.m.o. complete nonsens tenzij je het financieel kan beredderen en dan zullen er nog tal van andere bezwaren zijn. Of ga je misschien ook zelf die 'gouden pil' fabriceren waardoor al dat lichamelijk leed u integraal zal bespaard blijven en uw biologische leeftijd status quo zal blijven? Of misschien vind je dat er nog radicaler wegen nodig zijn onder het mom van 'mensen uit hun lijden verlossen' met als echte drijfveer het vermijden dat ze economische ballast blijven of worden?

En wees gerust, mijn moeder moet maar 3€ meer zorgverzekering meer betalen maar ook nog eens 30€ per maand voor identiek hetzelfde zorgaanbod dat al op verschillende vlakken beperkt wordt.

Tja, blijkbaar zijn er nog ubermenschen ...

[ivob]

Tja, en daar zijn we weer met 'alles zelf doen'.

Ik hoop dan dat je al lang euthanasie laten uitvoeren hebt vooraleer je effectief afhankelijk wordt van hulp. Hoe zie je 'voor je eigen oude dag zorgen' als dat bv. niet meer kan door fysieke beperkingen ingevolge een chronische ziekte.

Tja, er zijnnu eenmaal een deel mensen die de voorkeur geven aan zelf verantwoordelijkheid dragen voor hun eigen leven en een deel dat de voorkeur geeft dat vooral de anderen dat voor hen moeten doen.
En dan moet je nadien niet verwonderd zijn dat het resultaat van die keuzes verkeerd uitdraait en de begrotingsputten steeds dieper worden om de opgehouden handjes te vullen en het gebrek aan initiatief zo lang mogelijk proberen te maskeren.

En zoals ik eerder al schreef is het - mijn mening - inderdaad not done om een bepaalde geloofsovertuiging om te zetten in politieke daden en vooral die overtuiging op te dringen aan andere mensen zodat ze genoodzaakt zijn eerder een einde te maken aan hun leven dan strikt noodzakelijk (ik haalde in deze context al de "Claus methode aan").

Ik heb meer respect voor mensen die zelf de keuze kunnen maken om volledig bewust zelf voor hun einde te kiezen wanneer ze zelf vinden dat wat er rest de moeite niet meer waard is dan voor mensen die zich blijven vastklampen tot het bittere einde ook al kost dat de gemeenschap handen vol geld.
En al helemaal geen respect voor zogenaamde medici die vinden dat er aan een doodziek persoon waar het leven alleen nog uit lijden bestaat altijd nog meer te verdienen valt dan aan een relatief gezonde en mobiel persoon.

Ieder zijn uitgangspunten nietwaar.
Vandaar ook dat er politieke partijen zijn met verschillende uitgangspunten.

En wie steeds het uitgangspunt huldigt dat alles moet kunnen voor iedereen en dat je de meeste zaken - toch als men wil - zelf kan regelen en beredderen al inderdaad nooit kunnen begrijpen dat er een groep mensen is die dat wel nastreeft en tot het einde zoveel mogelijk zelf wil regelen en zoveel mogelijk zelf verantwoordelijkheid wil en kan dragen voor het eigen leven. Met alle voor- en nadelen die met deze keuze gepaard gaan.
En - de uitzonderingen niet te na gesproken - heb je wanneer je zelf zoveel mogelijk het heft in handen neemt en zelf keuzes durft te maken ipv deze in de schoot van de anderen te werpen doorgaans ook geen probleem met dit zelf te financieren.

BTW, mijn ouder zijn ook negentigers en staan en stonden tot de dood nog altijd voor zichzelf in.
Ook wat betreft de plaats en tijdstip van de dood.
En daarna was er zelfs nog overschot.
En dat op één ambtenarenpensioen.
Kom mij dus niet vertellen dat het niet gaat.
Dat dit niet opgaat voor iedereen moet je mij ook niet vertellen.
Er zijn immers veel te veel mensen die er op blijven hopen dat een ander alles voor hen regelt en zelfs betaalt.
Gelukkig voor jou redeneert niet iedereen zo want dat zat je pas echt in de shit.
Wees dus blij dat er nog mensen zijn die voor zichzelf willen zorgen en bovendien nog bijdragen voor diegenen die andere keuzes hebben gemaakt of niet kunnen/willen kiezen.

En het is niet omdat we daar een andere mening over hebben dat je je dan maar moet gaan bedienen van NAZI-taalgebruik.
Een andere mening leidt gewoon tot andere daden en andere gevolgen.
Daarom dat de resultaten als gevolg van jouw mening en handelswijze en de mijne zo verschillend is.
Dat maakt nog niemand een "ubermensch" noch het tegengestelde.

Het is je misschien ontgaan maar het grootste deel van je openingspost staat vol "individuele verzuchtingen" en "oplossingen" gebaseerd op de "eigen situatie".

En in de praktijk zijn het juist de mensen die in eerste instantie goed voor zichzelf zorgen die nog tijd en budget over hebben om dat deels aan anderen te besteden. Dit in tegenstelling tot de groep mensen die ervan uitgaat dat alles - van de wieg tot de dood - door de anderen voor hen moet geregeld worden.

[Dizzy]

Je moet ook zelf een beetje redelijk blijven, je kan niet klagen over Europa dat ze onvoldoende militair investeerden EN tegelijk kritiek hebben op de afhankelijkheid van de ex-bondgenoot VS. Geld dat naar defensie gaat kan niet elders naartoe dus wil je onafhankelijker zijn dan zal daar een prijs voor betaald worden. Het is aan ons om te kiezen welke prijs dat is. Meestal kiest de politiek voor de makkelijkste weg, lees zij die het minste zullen protesteren, zieken en bejaarden delen daardoor vaak in de klappen.

En ja, kinderen kan iedereen nemen maar voor een blik met wielen heb je wel een rijbewijs nodig. Men gaat er nog altijd vanuit dat iedereen het beste voor zijn kinderen wil en dus automatisch goed voor hen zal zorgen, de realiteit gaat echter een andere kant uit. Zelfs de kinderopvang voor werkende ouders is belabberd in die mate dat er kinderen sterven in de kinderopvang. De situatie in de scholen is soms ook onrustwekkend.

Maar ook de ouders gaan niet vrijuit. Kinderen en hun opvoeding moet steeds meer in de school gebeuren... tot een leraar eens iets negatiefs zegt over hun kind, dan moet die buiten. De opvoeding gebeurt dan ook deels door Tiktok en andere asociale media want dan zijn ze stil. Zelfstandigheid is ingeruild voor surveillance per GSM. Voor vervoer zorgen de ouders voor een taxidienst want fietsen en stappen is gevaarlijk... oa door al die taxi's die bewegen van hobby naar hobby. De kinderen zelf worden materieel verwend waardoor ze op de arbeidsmarkt problemen krijgen met gezag en plichten want thuis waren ze beste vrienden. Na een paar jaar dus een burnout of depressie. Maar net getreurd er is wel een chatbot die een remedie kan aanbevelen.

En ik krijg steeds meer de indruk dat de zorg om de kinderen wel meevalt. Dat beperkt zicht tot het heden, de toekomst is te ver en dan zijn wij er toch niet meer. Dat ze hun plan trekken. Alles is eerder op korte termijn en de gevolgen zijn er pas op langere termijn.

Dat is dus een mentaliteit en dat is niet zo snel en makkelijk te keren. We hebben het individualisme gekoesterd omdat het de god van het consumeren aanvuurt. Je bent wat je hebt is het nu vaak tot men beseft dat er daarachter een leegte zit eens de roes van de aankoop gaan liggen is. Het schap staat vol en de rekening is leeg, net als het hart.

En om terug te keren naar de politiek, deze evoluties zie je terug ook in de politiek. Het zijn groeperingen die belangen verdedigen al zijn die belangen vaak flou. Het gaat meer om de eigen groep hun belangen tov deze van anderen dan het overkoepelend belang. Te weinig is men bezig met wat is goed voor het algemeen belang, ook al moet iedereen daar ergens een voordeel door laten schieten. Het is voeten in het zand waardoor er enkel een compromis uit komt waar eigenlijk niemand echt iets mee vooruit komt maar waarbij vooral niet teveel verloren wordt. De echte problemen worden daardoor niet of onvoldoende aangepakt waardoor ze op termijn gewoon ernstiger worden. Het toppunt is dat diegenen die daarvoor waarschuwen dan nog vaak als de oorzaak van het probleem worden aangewezen. Slecht nieuws verkoopt immers slechter en het is leuker de schuld bij anderen te leggen ipv zelf te veranderen.

[ivob]

Dat "bejaarden" niet zullen protesteren is een achterhaald idee.
"Bejaarden" leven steeds langer en fysiek en mentaal gezonder en worden een steeds grotere (drukkings) groep in onze en toekomstige maatschappij.
Met hun wensen (en stemmen!) zal dus steeds meer rekening moeten gehouden worden.

En wie als geestelijk en fysiek gezond jonge persoon iets wil bijdragen aan de verdediging van zijn of haar land heeft individueel weinig vat op de geopolitieke beslissingen maar kan wel individueel de keuze maken daar effectief iets aanbij te dragen. Je mag nog zoveel budget op overschot hebben om materiaal in defensie te pompen maar tot op heden zal je nog steeds voldoende gemotiveerde jongeren en niet zo jongeren moeten vinden om al dat spul te land, te water en in de lucht te bedienen.
Met geld en materiaal alleen win je geen oorlogen. Vraag maar aan de VS.

Aan de "bejaarden" zal het niet liggen. De meeste van hen hebben toen ze jong waren op dat vlak hun steentje of meer dan hun steentje bijgedragen. Sommigen tegen hun wil, anderen met hun volle goesting en de meerderheid er ergens tussen in.

En wat Europa betreft, dat investeert al jaren heel veel in defensie. Meer zelfs dan de Russen.
Het is echter niet één land met één centraal bestuur.
Het is een kiekenkot dat draait met de waan van de dag.
Elk zijn systeem met zijn eigen voor- en nadelen.
Maar een kiekenkot zonder organisatie wordt geen efficiënt militair apparaat omdat je er meer geld in gaat pompen en er gouden gaas rond gaat spannen. Het zal de vos niet uitmaken of er ijzer- of gouddraad rond het kot gespannen wordt wanneer de kippen zelf als kiekens zonder kot alle kanten opstuiven wanneer hij zich onder de draad doorgraaft.

Meer geld is dus voor defensie van Europa geen oplossing.
Wel meer structuur, organisatie, eenheid van commando, eensgezinde politieke visie en toewijzen van taken aan ieder land ipv ieder land gelijktijdig alles en niets te willen laten doen.
En zorg dat die budgetten binnen je eigen te verdedigen structuur blijven en niet naar de wapenhandelaren van deze wereld die volop gaten spinnen bij het zaaien van verdeeldheid en chaos.

Dus ook in deze context geldt dat je beter heft heft in eigen handen neemt en voor jezelf leert instaan dan het weer over te laten aan "de anderen" en dan gaat klagen dat het resultaat niet om aan te zien is.

[R2D2]

Michaël van Peel maakte in één van zijn conferences de analyse dat we naar een systeem zouden moeten komen waarbij het "volk" vertegenwoordigd wordt in het beleid, "een soort van volksvertegenwoordigers dus"...
Waarmee hij de draak stak met de huidige parlementairen die meer dan duidelijk andere belangen dienen dan die van het "volk".
Meer en meer zijn die parlementairen marionetten geworden van belangengroepen en standen en uiteraard van de eigen kaste en partij.
Wat ze beslissen verpakken ze dan goed, vooruitgang en nuttig maar het blijkt in de werkelijkheid een flinke leugen en enkel dienstig voor eigen achterban. We leven nu al enkele decennia in deze grote leugen.
Recent voorbeeld: Vincent Van Peteghem stelde dit weekend vragen bij het statuut van de flexijobs/studentenjobs waardoor de overheid/SZ groot inkomstenverlies lijdt. En erger nog: het versterkt nog de groep (langdurig) werklozen die niet in aanmerking komen voor deze jobs. Ik ken persoonlijk een werkloze die zijn job verloor omdat hij vervangen is door flexijobbers.
Winst voor werkgever en flexikrachten. Verlies voor de werkloze en de overheid.
Vakbonden: zijn principieel tegen dat soort flexibiliteit maar hebben als sociale partner in NAR/CBR/Groep van 10 dit gewoon laten gebeuren.

[Dizzy]

Het klopt dat DE bejaarden niet bestaan, het is een groeiende groep met verschillende eigenschappen. Mensen worden gelukkig ouder en door de minder grote gezinnen neemt hun aandeel dus toe. Dat zorgt dat ze iets meer te zeggen krijgen maar anderzijds ook dat ze een grotere belasting vormen op het geheel (vergrijzing). Daar komt nog bij dat ouderen vaak commercieel minder interessant zijn, ze zijn niet meer actief op de arbeidsmarkt en de pensioenen worden bijgesteld, naar beneden weliswaar. Bedrijven zien dus meer geld in jongeren of gezinnen met tweeverdieners. De (financiële) macht van de bejaarden voor zover we over 1 groep kunnen spreken, is dus al bij al beperkt. De gevolgen zien we in bejaarden en serviceflats waarbij mistoestanden eigenlijk een misbruik is van deze mensen. Je kan eerder van een verdrukkingsgroep dan drukkingsgroep spreken als je al blij mag zijn dat ze uw gezicht eens per dag wat bevochtigen. Als ze u al niet gebruiken voor wat likes op Tiktok.

Er is geen partij die iets voorstelt en voor hun rechten opkomt. CD&V is tanende en sommige ouderen denken ondertussen dat ze beter de schuld op de nieuwkomers kunnen steken want vroeger was alles beter. De middenveldorganisaties worden ook ingeperkt alsook de ziekenfondsen en alles wat maar ruikt naar sociaal beleid. Trekt uw plan is dus wat rest. Je mag je nu zelf euthanaseren als je daar nog in staat toe bent. In de VS oppert men zelfs al om deze mensen alsook daklozen gewoon af te maken wegens nutteloos.

Ik ben het ook niet eens dat het ook niet deels aan de bejaarden ligt want sommigen hebben inderdaad een leven lang gewerkt en de tering naar de nering gezet maar er is ook een generatie daarachter die vooral goed genoten heeft van al wat de voorgangers hebben opgebouwd. De prepensioeners en mensen die amper 20 jaar gewerkt hebben op hun carrière. Daar zit veel verschil in die groep maar het is ook de generatie die goedkoop bouwde en nu hun uitgeleefd huis willen verkopen aan de prijs van een nieuwbouw. Over de milieu-impact gaan we maar al zwijgen, wat lachen met de jongeren die bezorgd zijn over hun toekomst, dat wel of wat klagen over de slagschaduw 2,5 km verder terwijl heel Vlaanderen één lint geworden is.

Over de militaire kwestie geef ik je gelijk. Europa heeft geld genoeg voor defensie maar het wordt te versnipperd ingezet. Ik ben al langer voorstander van meer samenwerking en een Europees leger dat efficiënter en goedkoper meer kan betekenen maar er zullen altijd wel excuses zijn om verder te blijven aanmodderen en geld over de balk te smijten.

@R2D2 Dat van die flexijobs is inderdaad een goed voorbeeld. Dat is totaal uit de hand aan het lopen. Ook de studentenarbeid. Sommige studenten steken veel meer tijd in die job dan in hun studies en dan maar afvragen waarom de resultaten zo slecht zijn en mensen totaal onbekwaam op de arbeidsmarkt terecht komen. We zetten ook veel in op bureaujobs terwijl gewoon niet iedereen dat kan. Men vindt ander werk vaak minderwaardig en dus moet iedereen maar op de bureau werken, of je het ook kan maakt niet uit.

[ivob]

Ouderen financieel minder interessant?
Laat me niet lachen. Kom je wel eens buiten je eigen bubbel?
De (duurdere) horeca wordt grotendeels bevolkt door de ouderen.
Niet door de jongeren die van hot naar her lopen om het hun kinderen naar de zin te maken.
Die ouderen - toch dat deel dat voor zichzelf heeft leren zorgen - hebben grotere budgetten te besteden en dat dan nog eens binnen de kortere tijd dat hen nog rest.
De ouderen - toch dat deel dat voor zichzelf heeft leren zorgen - kan bij leven ook nog eens een deel van hun spaargeld dat ze zelf niet meer opgeleefd krijgen praktisch onbelast (max. 3%) doorschuiven naar de kinderen, vrienden of kennissen zodat deze dat op hun beurt weer in de economie kunnen pompen ivp het staat te niksen en daarna veel hoger belast richting bodemloze schatkist verdwijnt om diegenen te ondersteunen die graag hun handjes ophouden ipv er iets voor zichzelf mee te doen.
Of nog beter, niets weerhoudt de ouderen ervan een deel van hun vermogen dat ze zelf niet opgeleefd krijgen te beleggen in de Belgische economie, in relatieve luxe te leven van die opbrengsten en daarop tot het tienvoudige aan belastingen te betalen dan op het deel dat ze wegschenken. Dan heb je gelijktijdig een individueel belang en gemeenschappelijk belang gediend. Win-win dus.
Je moet alleen intitiatief durven nemen en keuzes willen stellen ipv dit aan de anderen over te laten.

En dat behoort tot op heden nog allemaal tot de vrije keuzes in dit land van melk en honing (of eerder bier en gefrituurde aardappelgerechten).

En ik lach niet met de jongeren.
Toch niet met dat deel dat niet te beroerd is om voor zichzelf te zorgen.
Iets dat trouwens niet leeftijdsgebonden is.
Die keuzes zijn verspreid over zowat alle generaties, had je zowel in het verleden, het heden en in de toekomst.

[sukkelaar]

Michaël van Peel maakte in één van zijn conferences de analyse dat we naar een systeem zouden moeten komen waarbij het "volk" vertegenwoordigd wordt in het beleid, "een soort van volksvertegenwoordigers dus"...
Waarmee hij de draak stak met de huidige parlementairen die meer dan duidelijk andere belangen dienen dan die van het "volk".
Meer en meer zijn die parlementairen marionetten geworden van belangengroepen en standen en uiteraard van de eigen kaste en partij.
Wat ze beslissen verpakken ze dan goed, vooruitgang en nuttig maar het blijkt in de werkelijkheid een flinke leugen en enkel dienstig voor eigen achterban. We leven nu al enkele decennia in deze grote leugen.
Recent voorbeeld: Vincent Van Peteghem stelde dit weekend vragen bij het statuut van de flexijobs/studentenjobs waardoor de overheid/SZ groot inkomstenverlies lijdt. En erger nog: het versterkt nog de groep (langdurig) werklozen die niet in aanmerking komen voor deze jobs. Ik ken persoonlijk een werkloze die zijn job verloor omdat hij vervangen is door flexijobbers.
Winst voor werkgever en flexikrachten. Verlies voor de werkloze en de overheid.
Vakbonden: zijn principieel tegen dat soort flexibiliteit maar hebben als sociale partner in NAR/CBR/Groep van 10 dit gewoon laten gebeuren.

klopt
self-inflicted fiscal crisis heet dit, dit is wat Belgie en de EU sinds de jaren 90 doen. Neem een beleidsdomein naar keuze en overal zie je dit mechanisme. men neemt maatregelen die de schatkist geld kosten, kort als lange termijn, en dan moet men plots besparen omdat er geen geld meer is en dit doet men quasi uitsluitend op de welvaartsstaat.
op lange termijn zal dit de economie ok heel veel geld kosten, denk aan de nieuwe besparingen in onderwijs

Investeren in de welvaartsstaat heeft men in de jaren 50 gedaan toen er ook begrotingstekorten waren en zaten we direct in de jaren 60 en 70. Vandaag zijn er nog een paar hardnekkige restanten uit die periode maar die gaan er ook aan in het komende decennium wegens te duur, geen geld, teveel schulden, besparingen opgelegd door Europa (altijd een mooi excuus), ...

[ivob]

Inmiddels is de inflatie ook weer boven de 2% uitgestegen.
Hopelijk volgt de automatische indexering van de lonen en vervangingsinkomens ook vlug.
Een stijging van het netto inkomen, vooral voor diegenen die zelf de handen uit de mouwen willen steken om de shit in hun woningen zelf op te kuisen en diegenen die afzien van het eten van rood vlees.

Een systeem dat de rest van de wereld ons benijdt.

[Dizzy]

Zoals ik al zei valt er veel onder de noemer ouderen. Je hebt ze in alle categorieën. Toch denk ik dat de categorie die zodanig goed geboerd hebben dat ze hun geld niet meer opkrijgen eerder een minderheid is. Was dat niet het geval dan moesten we niet discussiëren over de prijs van zorg en opvang, ze hebben toch geld teveel.

Uiteraard zijn er mensen die goed kunnen leven van wat ze opgebouwd hebben maar dat zullen eerder niet de mensen zijn met een klein pensioen. Veel geld is trouwens relatief want bij sommigen wordt het huis verkocht om het rusthuis te betalen maar dat volstaat vaak na een tijd al niet meer. Men klopt dan aan bij de kinderen. Kinderen die vaak zelf al met een dikke afbetaling zitten.

Een ander punt is het doorschuiven naar de kinderen, dat gebeurde vroeger inderdaad wel eens voor de aankoop van een huis bvb maar tegen de huizenprijzen van vandaag de dag moet je al een mooie spaarpot hebben om je kinderen een (deel van) een huis te schenken en nog over te hebben voor je eigen zorg.

Iedereen wil uiteraard zo lang mogelijk thuis blijven maar soms lukt dat niet, vaak als één van de partners wegvalt. Het huis is dan te groot en onderhoud wordt moeilijk. Mensen komen dan noodgedwongen in een rusthuis terecht want de kinderen gaan met 2 werken en een kamer over is ook al een luxe. De home is dus eerder een laatste mogelijkheid. Het is ook één van de redenen dat men gemiddeld er minder dan 2 jaar blijft, tegen dan is de goesting die er nog was helemaal weg.

Het voorstellen als een eigen keuze gaat dus vaak te ver. Niemand gaat voor zijn plezier in zo'n home zitten aftellen tot het gedaan is.

[ivob]

Er staan miljarden op Belgische spaarrekeningen.
Gewoon mensen die niet weten wat met hun geld doen.
Dan zwijgen we nog maar over de miljarden die wel belegd zijn in binnenlandse en buitenlandse bedrijven en vastgoed in binnen- en buitenland.
De meerderheid van de Belgen - inzonderheid de Vlamingen - hebben het meer dan gewoon goed.

Je blindstaren op een minderheid om de Calimero te kunnen blijven uithangen zal dat niet veranderen.

Uiteraard heb je ook een deel die tijdens hun actieve leven hun geld verbrast hebben en/of waar de kinderen niet meer voor hun ouders willen/kunnen zorgen omdat ze zelf andere prioriteiten hebben.
Die gaan uiteraard graag de discussie aan dat het nu aan alle anderen is om dat op zich te nemen.
Dat is uiteraard veel gemakkelijker dan zelf de handen uit de mouwen te steken en zelf naar betaalbare oplossingen te zoeken.

En ja je hebt altijd een minderheid die onafhankelijk van de eigen keuzes onverdiend pech heeft en die verdienen het wel ondersteund te worden door de gemeenschap.
Maar dat proberen af te doen als de meerderheid van de Belgen/Vlamingen is gewoon lachwekkend en naast de kwestie.
Kijk alleen maar al eens op UB.
Diegenen die een discussie willen voeren over de zorg zijn overduidelijk in de minderheid.
Een duidelijke meerderheid zit gewoon te discussiëren over hun nieuw duur speelgoed, hun verhuis naar Wallonië om in Vlaanderen zo iets pietluttig als een DM te kunnen ontlopen, hun nieuwste I-phone die weer een pixel meer heeft dan hun vorig toestel, liefst van het duurste merk, hun dure fototoestellen, hun verre reizen waar ze niet naar de prijs van het tanken/laden moeten kijken, de laatste games, de grootste TV, de snelste internetaansluiting, de snelste auto om zo snel mogelijk de rit naar de vakanties te kunnen afleggen, ..... kortom een eindeloze lijst van "luxe" problemen en niet over een tekort aan basis behoeften.
Kan en mag allemaal. Maar nadien niet komen klagen dat het geld te vroeg op is.

Kinderen die op de leeftijd dat hun ouders noodgedwongen naar een WZC moeten en die dan nog met een hypotheek zitten opgezadeld en allerlei andere afbetalingen hadden gewoon geen visie voor de lange termijn of een gat in hun hand of gewoon andere prioriteiten.

In tegenstelling tot jezelf heb ik wel kinderen en weet ik uit eigen ervaring waarover ik spreek.
Mijn ouders hadden een eigen huis, zelf had ik meerdere huizen (en zonder hypotheek) en al mijn kinderen hebben nu reeds een eigen huis. En dat eveneens in 2025.
Waar hebben we het dan over? Verschil in opvoeding? Verschil in hoe leren om te gaan met geld? Verschil in zelf leren de handen uit de mouwen te steken, te kunnen omgaan met tegenslagen en willen herbeginnen na een tegenslag?
Of vooral bij de pakken blijven zitten in de hoop dat een ander voor je de kastanjes uit het vuur zal blijven halen.

Nou dan heb ik slechts nieuws voor de laatste categorie.
Een meerderheid van de kiezers, tot in Wallonië toe, heeft daar blijkbaar genoeg van en er anders over beslist.
Als goede democraat heb je je daar tijdelijk bij neer te leggen.

Er zijn nog wel wat meer tussenstappen mogelijk dan vanuit het eigen huis direct naar een WZC.
Zoals een assistentiewoning/serviceflat. Kostprijs drie keer minder dan een WZC en met meer kwalitatieve levensruimte. En dus goed betaalbaar voor een minimum pensioen.
En waarom zou de verkoop van een eigen huis daar niet aan besteed mogen worden?
Schrik dat je daarna de ferryman niet meer kan betalen. Of de nakomelingen schrik dat er geen geld overblijft waar ze zelf niks voor hebben moeten doen?

Het enige waar ik het mee eens ben is dat niemand voor zijn plezier in een WZC gaat zitten. Ik ook niet.
Wanneer je betere kwaliteit niet meer kan betalen, de kinderen dat niet meer voor je kunnen/willen opbrengen en/of je zelf tot bijna niets meer in staat bent zijn er nog andere uitwegen. Die paar maanden extra gevangenschap in volledige afhankelijkheid zullen dan het verschil ook niet meer maken. Dan kan je er beter een paar maanden vroeger zelf de stekker uittrekken of dat iemand anders voor je laten doen.
Wie heel zijn leven er geen probleem mee had om zelf verantwoordelijkheid te dragen voor zijn eigen leven zal die verantwoordelijkheid dan ook niet meer uit de weg gaan.

De zin om na een vervuld leven dat ten koste van alles en iedereen nog een paar maanden langer te rekken ontgaat me volledig. Maar hey, wie dat zinvol vindt zal ik die keuze niet ontzeggen hoor. Andere keuzes, andere gevolgen.
Maar dan niet komen klagen over de gevolgen van je keuzes.

De meerderheid van de Belgen zijn financieel niet arm.
Hun politici evenmin.
En de Belgische staat nog minder.
Ze leven van geleend geld (net zoals bijna iedere andere welvaartstaat) door de keuze van de verkozen politici gekozen door hun kiezers.
En ook dat vindt de meerderheid van de Belgische kiezers geen probleem. Ze zijn zelfs bereid hun politici de toestemming te geven nog miljarden extra te spenderen aan ongeorganiseerde defensie en nog meer miljarden aan energiecentrales die binnen de tijd dat het er nog toe doet geen kWh op het gemeenschappelijke net zullen injecteren.

[R2D2]

Ik weet niet of het thuishoort onder deze titel, maar de economische en voor budgettaire toestand van dit land is voornamelijk het gevolg van het (partijpolitieke) beleid van de laatste decennia. Wat dat tot gevolg heeft kan je duidelijk zien in statistieken. Ik nodig u uit om naar een grafiek te kijken van Eurostat in verband met de tewerkstellinggraad in België.
https://ec.europa.eu/statistical-atlas/ ... employment&
Die is bedroevend laag als je bijvoorbeeld vergelijkt met Nederland. (even uitzoomen).
Opvallend hoe enkele regio's opvallen door lage tewerkstelling: Brussel en de as Charleroi - Luik(PS-bolwerken) ligt de tewerkstellingsgraad rond de 30 en lager. Andere regio's scoren aanzienlijk hoger 60 - 70%
Als zo een groot deel van de bevolking niet actief is en leeft op de steun en inkomen van de rest en de overheid, dan moet je de verklaring van de budgettaire toestand niet ver gaan zoeken.
En die analyse is al lang gemaakt en gekend bij onze geliefde bestuurders. Maar wat hebben ze er al aan gedaan?
Lapmiddelen: zoals de dienstenchecques. Ingevoerd om zogezegd het zwartwerk tegen te gaan. In de praktijk gaan die dienstenchequebedrijven personeel uit het buitenland halen om aan de vraag te kunnen voldoen zodat de Belg zijn goedkope en staatsgesubsidieerde kuisvrouw zou hebben.

[Dizzy]

Dat is het leuke aan gemiddelden, je kan er alles mee aantonen.

De miljarden op de rekeningen zullen niet komen van de mensen wiens kinderen moeten bijdragen aan de kosten van de home want anders hoefden ze het huis niet te verkopen en bijdragen. Als OCMW's (staat) geld teveel hadden, dan hoefden ze kinderen niet te vragen om bij te dragen.

De middenklasse is inderdaad breed in België en dat is een goede zaak maar er zijn grote verschillen tussen individuen. Men sprak hier over bubbles maar ik denk dat sommigen ook in een bubble zitten maar dan deze van de miljonairs. Wie ook op andere plaatsen komt ziet helaas ook veel miserie en ook bij ouderen is er een armoederisico. Dat heeft niets met calimero te maken maar met een verschil in situaties.

Ik dacht dat het hier ging om de problemen van België maar blijkbaar is ons probleem dat we teveel geld hebben

Als je zelf weinig geld hebt ben je uiteraard weinig met het feit dat je buur er teveel heeft. Daar zit dat gemiddelde.

En ja, dan komt men bij verbrassen. Mensen zonder geld moeten het wel verbrast hebben. Pech is heus niet zo'n uitzondering en er zijn veel vormen van. Is een echtscheiding pech? Is een ziekte pech? Een ongeval? Er zijn mensen genoeg die hun leven lang hard gewerkt hebben en toch niet veel geld hebben. En ja, er zijn mensen met een gat in hun hand maar ook dat zou ik niet veralgemenen. Wie dat doet zal snel de bodem van zijn middelen aanboren en dan is het gedaan met uitgeven.

De bezoekers van UB zijn ook alles behalve representatief. Velen hebben een tech-achtergrond en laat dat net vaak goedbetaalde jobs zijn. Zich baseren op deze groep kan dus enkel tot foute conclusies leiden.

En kinderen kiezen wanneer ze geboren worden en hoe oud hun ouders zijn? Als je ouders vroeg naar een home moet (niemand steekt zijn ouders daar graag) dan is dat een financiële last. Als je al niet veel over hebt kan dat problematisch zijn. De gezinnen zijn ook kleiner waardoor de last door minder gedeeld wordt.

Ivob, je maakt steevast dezelfde fout door je eigen situatie als voorbeeld te zien terwijl n=1. Het kan ook anders lopen en dat heb je niet altijd zelf in de hand. Die discussie hebben we al gehad maar bij jou kan het leven enkel aan jouw leven gespiegeld worden. Je kan je niet verplaatsen in de situatie van anderen want met hen is direct iets mis als het anders loopt. Het zijn verbrassers, gat in de hand en wat nog allemaal. Soms is het gewoon een vrouw wiens vent met de secretaresse is afgebold en zij zit met 2 kinderen en een borstkanker. Verkeerde mentaliteit.

Je hebt groot gelijk dat het beter is om zoveel mogelijk zelfstandig te zijn en verstandig om te gaan met geld, dat is ook mijn manier MAAR dat gebeurt niet vanzelf, het leven heeft vaak gekke bochten in petto. Ik ben blij dat het voor mij en u goed is gelopen maar ik ben me ook bewust dat het anders had kunnen lopen.

Kiezers veranderen soms eens graag omdat ze hopen dat de uitkomst anders zal zijn. Wie tegen zijn eigen belang kiest komt zo dan soms voor verrassingen te staan. Dat GLB de problemen van armoede in Wallonië zal oplossen of zelfs aanpakken betwijfel ik, die is mogelijk eerder met je gehandicaptenkaart weg

Assistentiewoningen waren onlangs nog in het nieuws. Er zitten heel wat bedrijven op die niet liever doen dan hun bewoners op kosten jagen. De assistentie bestond uit u zoveel mogelijk van uw geld afhelpen. Die woningen zijn ook niet goedkoop en dus niet voor de probleemgroep altijd een mogelijkheid. Ze zijn logischerwijze kleiner dus meer kwalitatieve levensruimte is relatief. Zoveel mogelijk kotjes zetten en daar zo vaak mogelijk de prijs van verhogen en de minieme "service" afbouwen, dat brengt op en dat is uiteraard de bedoeling. Die mensen gaan niet rap procederen en als ze het doen rek je het tot ze eraan zijn. Helaas realiteit in Vlaanderen.

Het is aan iedereen zelf om te bepalen hoe lang men het hier wil uitzingen. Sommige mensen hebben die keuze zelfs niet meer wegens wilsonbekwaam. Dementie is ook een courant probleem en je hebt zelfs jongdementie. Opnieuw, er zijn heus wel genoeg situaties die de zaken ingewikkelder maken. Dat mensen die gewoon willen leven, hun goed recht, niet zouden mogen klagen e nzich maar van kant moeten (laten) maken, tja.

Zelf ben ik het eens dat de mogelijkheid om zelf te kiezen wanneer het genoeg is breder toegankelijk zou moeten zijn en niet afhankelijk van de zorginstelling en hun zuil. Maar laat dat wel aan iedereen zelf over.

OK, we kunnen dus stoppen met de topic want de meerderheid van de Belgen is niet arm en de staat ook niet. Die staatsschuld is een folieke dat zich even vanzelf oplost als het gekomen is

[ivob]

Je legt verbanden die er niet noodzakelijk zijn.
Waarom zou je als bejaarde nog een huis aanhouden wanneer je er zelf niet meer woont/wil wonen?
Dan verkoop je dat beter zodat je de laatste jaren van je leven nog van de opbrengst kan genieten ipv dat het een blok aan je been is.
En je moet daar ook niet mee wachten tot de dag aanbreekt dat het niet meer anders kan.
Ook dat kan je beter plannen. Ik woon nu - in sommigen hun ogen waarschijnlijk al als "bejaarde" - bv. op een vrijstaande woning aan een bosrand met een relatief grote tuin. Maar eens zal dat een last worden. Daarom dat ik nu al voorzie in een gerieflijk nieuwbouwappartement met lift tot de bovenste verdieping aan de rand van een historische binnenstad met alle voorzieningen binnen handbereik: winkels, horeca, banken, parken, cultuur, parkeerglegenheid voor EV, laag EPC-peil, .... kortom alle nodige voorzieningen voor het volgende stadium van het leven.
En de verkoop/verhuur van de huidige woning voorziet dan weet in vers kapitaal om daar met volle teugen van te genieten. En door de locatie van deze keuze zal de waarde alleen maar stijgen zodat er weer vers geld voor het laatste stadium.
Kortom, vooruitzien, plannen en vooral doen en niet zitten wachten tot een ander het hopelijk voor je komt doen.
Is dat n=1? Dan is dat maar zo. Liever n = 1 dan n min 1.
Valt het uiteindelijk toch tegen? Geen probleem. Tenminste geprobeerd ipv af te wachten en een rechtstreeks gevolg van de eigen keuzes ipv die van een ander. Moet ik het - zoals blijkbaar hier de gewoonte is geworden - ook niet op een ander steken.

Mijn ouders hebben bv. enkele jaren geleden hun huis verkocht.
Niet - zoals jij probeert te stellen - uit financiële noodzaak maar omdat ze liever naar een serviceflat gingen in een rustige groene omgeving en zonder nog de zorg om een huis en tuin te onderhouden.
Mijn vader heeft begin van deze maand zelfs het loodje gelegd - op de dag en in de omstandigheden dat hij zelf koos - zonder dat zijn deel was opgeleefd.
En hij moest de serviceflat betalen van één ambtenarenpensioen.
En mijn moeder krijgt nu 80% van dat ambtenarenpensioen.
En een groot deel van zijn spaargeld had hij zelfs bij leven al weggeschonken.

Uiteraard zijn er in België verschillen in inkomens en vermogens.
Dat is nu eenmaal het gevolg van onze keuze voor een kapitalistisch systeem met zijn voor- en nadelen.
Wie zich beter kan vinden in een communistisch systeem waar in theorie iedereen gelijk is, keuze genoeg om naar daar te verkassen. Maar ook daar blijkt de praktijk nogal te verschillen van de theorie. Eerder een niet haalbare utopie.
Een utopische maatschappij waar iedereen gelijk is en iedereen hetzelfde krijgt en dezelfde mogelijkheden heeft zou ook nogal vlug gaan vervelen en vooral leiden tot inertie en stilstand.

Door steevast steevast te handelen naar wat ik vertel maak ik - mijn mening - geen fout.
Was dat fout dan zou ik niet bereikt hebben en staan waar ik nu sta.
De fout ligt doorgaans bij de mensen die hopen dat het manna uit de lucht blijft vallen en dat er geen noodzaak is om te leren voor zichzelf te zorgen want daar zullen de anderen en hun vangnetten wel voor zorgen.
Dan krijg je inderdaad een resultaat zoals je overal ter wereld ziet: een deel waar voor gezorgd moet worden en een deel dat voor zichzelf kan zorgen.
In dat geval sta ik inderdaad liever aan de "foute" kant van het leven.

Dit topic gaat er niet over dat België een arm land is.
Dit topic gaat over België onder de klassieke partijpolitiek.
En de klassieke partijpolitiek wordt hier nog altijd gevormd door de keuze van een meerderheid van de plus achttien jarigen. Ze krijgen dus gewoon waar ze zelf om vragen.

En - mijn mening - teveel geld vind ik geen probleem. Je hebt dan immers altijd de keuze een deel ervan weg te schenken aan een doel van eigen keuze. Ben je tenminste al "verlost" van het luxeprobleem van de erfbelasting.
En ik belet ook niemand om behoeftig en arm te zijn noch zijn levenseinde zo lang mogelijk te rekken.
Ieder zijn keuze. Met andere gevolgen.
En, zoals ik al meermaals schreef, de minderheid wiens keuze dat door omstandigheden niet was mag best steun krijgen van wie teveel heeft. Dat is het punt niet want in België is dat - ook al wil jij het omgekeerd voorstellen - nog altijd een significante minderheid en geen meerderheid. Heeft ook niets te maken met n =1 maar met beschikbare cijfers.

On topic, wie het niet eens is met het huidige België onder de klassieke partijpolitiek heeft opties genoeg.
Verhuis naar een land/regio waar de politiek beter bij je wensen past, richt zelf een politieke partij op en overtuig genoeg mensen die jouw visie delen om daar op te stemmen en verander alles naar je eigen visie,.....
De tig redenen waarom men dat niet kan liggen waarschijnlijk weer om de hoek te wachten. Niets nieuws onder de zon.
Je kan als lichtend voorbeeld misschien zelf al beginnen met een nieuwe politieke partij voor België te stichten: de "EP" (empatische partij) met als verkiezingsslogan "Geen daden maar woorden!" met als punt 1 op het partijprogramma: "afschaffing van de salariswagens met onmiddellijke ingang en alle besparingen integraal naar de WZC. Benieuwd hoeveel voorkeurstemmen je dat zou opleveren. Die van Koenraad DC is waarschijnlijk al binnen. Nu de rest nog.