Dizzy schreef: 06 jul 2023, 08:12
Je doet het gewoon weer. Waarom is een buitenlands accent erg en een binnenlands minder? Een accent is geen probleem want zowat elke Vlaming heeft er wel één. niemand is dan geïntegreerd en we zijn allemaal gefaald.
Omdat een buitenlander niet kan ontsnappen aan het aannemen van een binnenlands accent; er is ook niets fout aan een accent an sich, wel aan het feit dat buitenlandse immigranten na 3 generaties in BE te vertoeven niet van hun buitenlands accent afraken.
Dizzy schreef: 06 jul 2023, 08:12
Kinderen spreken deels zoals hun ouders, vaak kan je een "kind van" herkennen aan hoe het spreekt

Dus ja, als je ouders uit Limburg komen kunnen ze die manier van spreken overnemen, zelfs indien ze niet vaak naar Limburg gaan. Trouwens, er is niets mis met een tongval of accent, iedereen heeft er wel in meer of mindere mate eentje.
Opnieuw maak je de fout door ervan uit te gaan dat je pas een goeie (geïntegreerde) bent als je je aanpast terwijl er niets mis is met uw eigen tongval. Otto Jan spreekt minder "Hollands" maar in feite is het Vlaamse accent een afwijking van Nederlands. Wij zouden ons dus moeten aanpassen aan "Hollands" als je toch voor accentloos wil gaan. Daarnaast bestaan er ook binnen Nederland stevige accenten. Kortom, een accent als criterium is volledig waardeloos.
Uw betoog is enkel een bewijs van wat ik zeg dat voor bepaalde mensen men maar aanvaardbaar is als men zich volledig aanpast aan de anderen terwijl men dat zelf niet eens doet en er grote verschillen binnen de groep waar men zich aan zou moeten aanpassen bestaan.
Je snapt me echt niet.
Een buitenlands accent leer je quasi automatisch af, omdat je er als 2e en 3e generatie niet genoeg mee geconfronteerd wordt, of zou moeten worden.
Dat 3e generatie immigranten dat nog altijd hebben, betekent dus dat ze de lokale taal niet juist aanleren.
Letterlijk *elk* kind in het vlaamse onderwijs eindigt met vlaams te spreken in het lokale dialect, omdat het dat oppikt van de klasgenootjes.
Dat soort blootstelling kan je niet vermijden, en kinderen zijn sponsen als het komt op een taal op native niveau aan te leren.
Dat een first generation migrant een buitenlands accent heeft, daar is *niks* mis mee.
Dat een tweede generatie kind nog een beetje dat accent laat horen, dat kan zeker nog.
Maar tegen de derde generatie kan je praktisch niet vermijden dat dat accent *in het vlaams/nederlands* totaal verdwenen is, gewoon door de onderdompeling en omgang met autochtone kinderen / vrienden / vaak ook partner / etc...
Je kan bijna niet vermijden dat kinderen en kleinkinderen van immigranten hun buitenlands accent kwijtraken; daar moeten ze zelfs geen moeite voor doen, dat gebeurt automatisch.
De quasi enige manier om dat nog te zien in een 3rd generation, is wanneer de groep in kwestie zich afsluit van de Belgische community, en geisoleerd op zichzelf leeft.
En daarom dus beschouw ik de aanwezigheid van zo'n accent in hun nederlands, als een teken dat er ergens iets niet loopt zoals het normaal zou lopen.
Dizzy schreef: 06 jul 2023, 08:12
Neen, je hebt maar één moedertaal en zelfs daarin is niemand perfect, we zijn mensen en maken fouten. Iemand die veel minder fouten maakt dan wij vinden we daarom al snel "perfect" tweetalig. Ik spreek ook vlot 4 talen en een paar dialecten maar ik zou mezelf nooit als perfect tweetalig aanduiden.
Het concept moedertaal is helemaal niet vreemd, het is lang bestudeerd en eigen aan de mens. Het is de taal waarin je hebt leren denken en de basis waarop je alle volgende talen hebt gebouwd. Het is dus een fundering en daardoor erg belangrijk. Dat uw vriend taal A niet meer spreekt betwijfel ik. Misschien niet tegen u maar tegen landgenoten kan hij er net van genieten om die taal nog te gebruiken inclusief alle culturele factoren die aan een taal kunnen verbonden zijn.
Klopt totaal niet.
Je kan perfect tweetalig opgroeien en dus 2 moedertalen hebben.
Mijn kameraad is Belg, zijn ouders zijn vlamingen en reisden rond voor hun werk
Ze spraken echter nooit vlaams tegen hun kinderen zolang ze in het buitenland woonden.
Taal A spreekt hij niet meer, geen letter.
Taal B, die hij oppikte in de lagere school in het buitenland, spreekt hij op native niveau. Dat heeft hij niet van zijn ouders, die die taal zeker niet native beheersen.
Vlaams spreekt hij nu native, maar alvorens zijn verhuis naar BE sprak hij dat niet; hij werd er ook zelden of nooit aan blootgesteld.
Ik zal dus de vraag maar stellen:
Die kameraad van mij, die taal A als eerste taal leerde als kind, en daarna volledig verloor, is dat zijn moedertaal?
Of is het taal B, die hij pas op latere leeftijd (lagere school) oppikte en op native niveau beheerst?
Of is het vlaams, dat hij op native niveau praat maar niet voor de middelbare school aan blootgesteld werd?
Hij vindt zichzelf perfect tweetalig (incl local accent for beide talen), maar als puntje bij paaltje komt is vlaams/nederlands zijn tweede taal.
"Moedertaal" blijft dus een raar concept, want als je die logica hanteert moet vlaams net zijn moedertaal zijn, want dat is de "moedertaal" van zijn ouders.
Je kan trouwens perfect leren denken (*en* dromen) in een andere taal.
Ik ben oervlaams opgevoed, maar ik lees, kijk tv, en denk volledig in het engels.
Al mijn toestellen staan op Engels ingesteld, ik kan zelfs niet (goed) werken op een PC waarbij windows in het NL staat.
Ik spreek zelf liever over "primary language", primaire taal, niet "moedertaal".
Want niet voor iedereen is de taal die ze van hun ouders meekregen de taal waar ze zich het beste in uitdrukken.