Enorme energievoorraden onder de Kaspische Zee
Geplaatst: 16 okt 2007, 09:43
<img src="http://upload.userbase.be/upload/large_573825.jpg" align="left" width="250" height="177"> In het gebied rond de Kaspische Zee liggen enorme voorraden olie en gas opgeslagen. In totaal wordt tot 20 miljard ton fossiele brandstof vermoed onder de grond van de grootste binnenzee van de wereld. De exploitatie en verdeling van de rijkdommen vormen al lang een dispuut tussen de vijf oeverstaten.
Een eerste topconferentie over de bijlegging van de ruzie mislukte in 2002 in de Turkmeense hoofdstad Asjchabad. De vijf oeverstaten - Iran, Turkmenistan, Kazachstan, Rusland en Azerbeidzjan - zijn het er oneens over om het gebied ter grootte van Duitsland gemeenschappelijk te exploiteren of dat het moet opgedeeld worden in de vijf respectievelijke kustgebieden.
Turkmenistan
Turkmenistan met een zeegrens van 1.770 kilometer zou onder water meer dan 2.800 miljard kubieke meter aan gasvoorraden bezitten. Voor de noordelijke buur Kazachstan (1.890 kilometer) gaat het om ongeveer dezelfde voorraad. Het land zou bovendien vier miljard ton onderzeese oliereserves hebben.
Azerbeidzjan
Ook Azerbeidzjan (800 kilometer kustlijn) beschikt over aanzienlijke voorraden. Via een pijplijn wordt sinds begin 2006 dagelijks meer dan een miljoen barrel (1 barrel = 159 liter) olie van Azerbeidzjan naar de Turkse Middellandse Zee gepompt. Vanaf 2011 zal een pijplijn van de Kaspische Zee naar Polen voeren, die vooral Azerbeidzjaanse olie voorbij Rusland voert. In de strijd om olie en gas ondersteunt de Europese Unie het Nabucco-project, dat Kaspisch gas over Turkije naar Oostenrijk zal brengen.
Iran en Rusland
Met 740 respectievelijk 960 kilometer zijn de kustlijnen van Iran en Rusland relatief klein. Goede betrekkingen met Rusland gelden voor Turkmenistan, Kazachstan en Azerbeidzjan echter als bijzonder belangrijk, omdat deze landen geen eigen toegang tot de open zee hebben. Slechts met toestemming van Moskou kunnen ze over de Wolga en de Donau en hun kanalen hun export wereldwijd verschepen. (afp/mvl)
Bron: HLN.be van 6 oktober 2007
Een eerste topconferentie over de bijlegging van de ruzie mislukte in 2002 in de Turkmeense hoofdstad Asjchabad. De vijf oeverstaten - Iran, Turkmenistan, Kazachstan, Rusland en Azerbeidzjan - zijn het er oneens over om het gebied ter grootte van Duitsland gemeenschappelijk te exploiteren of dat het moet opgedeeld worden in de vijf respectievelijke kustgebieden.
Turkmenistan
Turkmenistan met een zeegrens van 1.770 kilometer zou onder water meer dan 2.800 miljard kubieke meter aan gasvoorraden bezitten. Voor de noordelijke buur Kazachstan (1.890 kilometer) gaat het om ongeveer dezelfde voorraad. Het land zou bovendien vier miljard ton onderzeese oliereserves hebben.
Azerbeidzjan
Ook Azerbeidzjan (800 kilometer kustlijn) beschikt over aanzienlijke voorraden. Via een pijplijn wordt sinds begin 2006 dagelijks meer dan een miljoen barrel (1 barrel = 159 liter) olie van Azerbeidzjan naar de Turkse Middellandse Zee gepompt. Vanaf 2011 zal een pijplijn van de Kaspische Zee naar Polen voeren, die vooral Azerbeidzjaanse olie voorbij Rusland voert. In de strijd om olie en gas ondersteunt de Europese Unie het Nabucco-project, dat Kaspisch gas over Turkije naar Oostenrijk zal brengen.
Iran en Rusland
Met 740 respectievelijk 960 kilometer zijn de kustlijnen van Iran en Rusland relatief klein. Goede betrekkingen met Rusland gelden voor Turkmenistan, Kazachstan en Azerbeidzjan echter als bijzonder belangrijk, omdat deze landen geen eigen toegang tot de open zee hebben. Slechts met toestemming van Moskou kunnen ze over de Wolga en de Donau en hun kanalen hun export wereldwijd verschepen. (afp/mvl)
Bron: HLN.be van 6 oktober 2007