Userbase

<img src="http://upload.userbase.be/upload/tn__40 ... sa_203.jpg" align="left" width="107" height="120">De Hubble Ruimtetelescoop HST krijgt in 2008 toch nog een vijfde en laatste opknap- en herstelbeurt, zo heeft NASA-hoofd Michael Griffin dinsdag bekendgemaakt. De missie kan veilig genoeg verlopen, zo luidde de motivatie. Na het dodelijke ongeluk met het ruimteveeer Columbia op 1 februari 2003 werd het Amerikaanse ruimtevaartbeleid geheroriënteerd en kwamen er ook strengere veiligheidsnormen voor de resterende shuttlevluchten tot 2010. Daardoor kwam een geplande laatste bemande servicemissie naar de Amerikaans-Europese Hubble, de "Rolls Royce van de astronomie", te vervallen.

Een robotmissie bleek - vooral financieel - onhaalbaar. Er stak een storm van protest op in de internationale wetenschappelijke gemeenschap en zelfs in het Congres.

De Hubble werd in april 1990 gelanceerd en kreeg een eerste opknap/herstelbeurt in december 2003. In het bijzonder kreeg de HST toen een dure "bril" omdat de hoofdspiegel slecht was geslepen.

Bij de missie in 2008 installeren de astronauten zes nieuwe gyroscopen (voor standbepaling en oriëntatie), zes nieuwe batterijen ter vervanging van de originele, een nieuwe breedhoekcamera en een nieuwe spectrograaf. Zij vervangen ook een uitgevallen spectrograaf.

Scott Altman zal gezagvoerder zijn, piloot Greg Johnson. Robotarmoperator wordt Megan McArthur, de enige vrouw aan boord. De ruimtewandelaars die de klus moeten klaren zijn Andrew Feustel, Mike Good, John Grunsfeld en Mike Massimino.

Bron: hbvl.be van 31 oktober 2006

Slordige journalistiek. (Niet van jouw, Blue-Sky, maar van het artikel).

De Hubble kreeg zijn corrective lens set in 1993, niet in 2003, in SM1 (service mission 1). Iedereen die een beetje Hubble gevolgd heeft weet dat we al meer als 10 jaar fantastische beelden krijgen van Hubble, en niet pas sinds 3 jaar of zo. Ik wist ook niet precies wanneer dit gebeurd was, maar ik wist wel dat dit gebeurde bij de eerste service mission in de eerste helft van de 90'er jaren. Toen de eerste beelden van Hubble binnenkwamen, dachten de astrologen en systeem technici nog dat het een stabilisatie probleem was, daarna werd de range finder (van Europese makelij) beschuldigd, en uiteindelijk bleek de curve van de ongeveer 2,4 meter grote hoofdspiegel een foutieve buiging te hebben.

Het was dramatisch, temeer deze spiegel reeds jaren voor de launch opgeborgen lag, en de *Amerikanen* (de spiegel was in de USA gemaakt)de spiegel zelf *nooit* een praktijktest hadden laten ondergaan.

http://hubble.nasa.gov/missions/intro.php

Complete Service mission backlog.

eventjes inpikken op kaween. Ik hoorde het gisteren op stubru in de auto. Die beweerden dat de nasa door het ongeval met de shuttle Hubble weigerde te herstellen. In feite was dat Bush die het project afknalde omdat hij meer geld nodig had voor the war on terrorism.

kaween schreef:Slordige journalistiek. (Niet van jouw, Blue-Sky, maar van het artikel)

http://hubble.nasa.gov/missions/intro.php Complete Service mission backlog.

Bedankt voor de correcte informatie, ik kan idd niet alles controleren vóór een nieuwsberichtje te posten.

Wel had ik in de startpost een image geplaatst van de telescoop in de ruimte, waar men astronauten aan het werk ziet.
Geeft meer indruk, temeer dat het hier om een nieuwe en laatste opknapbeurt gaat.

<img src="http://upload.userbase.be/upload/tn_9be ... 852f1d.jpg" align="left" width="120" height="120">



Anders dan het origineel image bij hbvl.be ....


Welke hier als onderste te zien is.

'k Doe dus wel moeite qua layout, images en zomeer...

Praetorian schreef:eventjes inpikken op kaween. Ik hoorde het gisteren op stubru in de auto. Die beweerden dat de nasa door het ongeval met de shuttle Hubble weigerde te herstellen. In feite was dat Bush die het project afknalde omdat hij meer geld nodig had voor the war on terrorism.

Ja en nee. Bush heeft voor een groot deel de geldkraan naar Nasa dichtgedraaid (de zelf-voltrekkende profetie, ook bekend als "Irak" kost hopen geld, klopt), maar volgens de Nasa's nieuwe regulaties *mogen* ze eigenlijk geen onderhoud meer doen. Het zit hem zo :

Om drama's met hitteschilden te voorkomen, moet tegenwoordig iedere missie van een shuttle de mogelijkheid bieden om een defecte shuttle te laten docken met het ISS, om daar als reddingsstation te kunnen worden gebruikt en de beschadigde shuttle gewoon te dumpen. Met de Hubble missies is dit niet mogelijk : een shuttle kan niet van een Hubble orbit naar een ISS orbit overgaan (no fuel !). Daarom zullen in 2008 voor deze missie effectief 2 shuttles klaar worden gemaakt : eentje om de missie uit te voeren, en de andere als stand-by als het helemaal fout loopt met shuttle 1. Als je daar dan bij neemt dat quasi niet 1 shuttle launch echt gepland verliep op gebied van technische problemen en launch window, is een zekere zenuwachtigheid vanwege Nasa echt niet zo gek te noemen.

Geeft ook direct aan wat voor *absurde* risico's de Amerikanen namen met hun vorige shuttle missies, en geeft ook aan hoe *slecht* het is gesteld met de shuttle's betrouwbaarheid. Als je bedenkt dat de Russen hun "Boeran" zelfs nooit met piloten naar boven hebben gestuurd maar puur op auto-pilot, is het beeld van de Amerikaanse Space Cowboys nog niet zo fout. Voor de halverwege geinteresseerden onder ons : de Boeran was technisch en qua pilotenveiligheid totaal superieur aan wat de Amerikanen maakten. Zo had de Boeran een ejectable cockpit sectie, waarbij high-velocity escape wel degelijk mogelijk was : met zo'n systeem had de bemaning van Challenger een (kleine) kans om te overleven (volgens de telimetrie hebben de piloten de ontploffing *zelf* namelijk wel degelijk overleeft), maar de Amerikanen hadden dit systeem uit het Shuttle design gehaald wegens "te duur". Ironisch is dat de Amerikanen *zelf* dit systeem hebben bedacht en hebben ingezet in de F-111 bomenwerper ....

In de popcorn film "Armageddon" zegt een immer brilliante Steve Buchemi iets van "je beseft toch dat we in xxxxx aantal honderduizenden onderdelen zitten, samengesteld en aangeboden door de goedkoopste contractor !". Wel, het is *echt* wel zo hoor. De Shuttle is voor het grootste deel gemaakt uit zowel mechanische overblijfselen als financiële middelen die nog van de afgebroken Apollo reeks bestonden. Te ambitieus, overhaast en te complex, en daardoor heeft de economische en technische realiteit de wensdromen om ruimtevaart tot routine te maken op een zeer wrede manier opgeblazen.

fieuw. dat wist ik niet. bednaakt voor de rechtzetting

bedankt aan blue-sky om me op mijn typo te wijzen

Ik wist wel dat de Russen hun ruimtevaart technologie veel afgewerkter, en doordacht was dan die van de Amerikanen.
Zoals voor de naverbranding, maar dat wist'k ook ni. Bedankt kaween.

't is niet zozeer "afgewerkter" en "doordachter", maar vooral veel praktischer. Noodgedwongen meestal, door tijds- en budgetbeperkingen. Het zag er meestal veel primitiever uit, maar door de simpele opzet werkte de boel (meestal) veiliger. Het werkpaard van Russen en de Chinezen is de Sojoez module uit 67 (!!), en toch wordt tot vandaag gezien als één van de allerveiligste modules uit de ruimtevaart, ondanks het drama van de Sojoez 1 (parachute failure) en Sojoez 11 (niet correct gesloten luik). De Sojoez van vandaag heeft natuurlijk al -tig aantal verbeteringen achter de rug, maar het basismodel is feitelijk onveranderd gebleven.

Een ander voorbeeld : weinig mensen weten dat de Russen -wel degelijk- een werkbare versie voor een maanlander hadden en deze eigenlijk quasi klaar was voor gebruik. De Russen hebben na de landing in 69 natuurlijk een heel tijd ontkend dat ze in een race met de Amerikanen verwikkeld waren (die ze hoofdzakelijk verloren omdat één van hun top-designers ergens in 66 of 67 om het leven kwam, Sergei Korolev), maar sinds enkele jaren hebben ze het model hiervoor publiek gemaakt. Verschillen met de Amerikanen :

De Apollo onkoppelde zich in orbit, deed dan een ingewikkelde docking met de Lunar Module, en een sluis/docksysteem zorgde dan voor een koppeling tussen de twee tuigen die feitelijk compleet onafhankelijke systemen hadden (wat de redding betekende voor de mensen in Apollo 13).

De Russen hadden één relatief simpele mainmodule die voor energie en navigatie voor zowel main als lunar module zorgde, en daar was een heel rudimentaire 1-persoons lander aan gekoppeld. Niks koppelen en docken, het geheel werd zo gelanceerd. Er was *geen* sluis tussen lander en main module, en de cosmonaut die de lander had moeten bemannen moest in een ruimtepak *via een metalen buis aan de buitenkant* zichzelf naar de lunar module hijsen. Om dit gevaarte in orbit te krijgen hadden de Russen echter een zeer krachtige, nieuwe draagraket nodig (de N-1) en die heeft nooit naar behoren gewerkt : de 30 (!!!) motoren van de N-1 bleven een zorgekind : daarna begrepen de Russen opnieuw dat het simpel houden van een ontwerp geen luxe maar eerder een noodzaak was. De opvolger/militaire tegenhanger van de N-1 was wel een succes, en deze kennen we vandaag als de super-krachtige "Proton" draagraket.

Maar wat de Sojoez betreft :

Om het *nog* zotter te maken : de Amerikanen werken op dit moment aan alternatieven voor de Shuttle, en deze zijn *bijna allemaal* nieuwe ontwerpen die het gebruiksmodel van de Sojoez aannemen. Na het Shuttle disaster moet je bij de Nasa niet meer afkomen met permanente hitteschilden of keramische tegeltjes. Een voorstel om doodgewoon het bestaande Sojoez model te nemen en aan te passen volgens Amerikaanse specificaties werd door Republikeinse regering afgeschoten, hoewel daar zuiver technisch gezien geen enkele reden toe is.
De Amerikanen pushen liever miljarden in een nieuw, onbewezen ontwerp als terug te moeten vallen op een module die al jaren wordt gezien als de veiligste ruimtecapsule ooit. Blijkbaar is ego echt belangrijker als veiligheid.

Het klassieke voorbeeld van VS en USSR verschil : de Nasa heeft miljoenen (laten) stoppen in presurised pennen waarmee je onder zeer koude temperaturen, in het luchtledige en zonder zwaartekracht *toch* nog kon schrijven. De Russen gebruikten vrij lang .... potloodjes. Geen grap. Net zomin als het bijgeloof van de Russische cosmonauten die voor iedere vlucht tegen de banden van de bus pissen die hun naar het lanceerplatform brengt.... Those Russsians, you just *got* to love them.

kaween schreef:'t is niet zozeer "afgewerkter" en "doordachter", maar vooral veel praktischer. Noodgedwongen meestal, door tijds- en budgetbeperkingen. Het zag er meestal veel primitiever uit, maar door de simpele opzet werkte de boel (meestal) veiliger. Het werkpaard van Russen en de Chinezen is de Sojoez module uit 67 (!!), en toch wordt tot vandaag gezien als één van de allerveiligste modules uit de ruimtevaart, ondanks het drama van de Sojoez 1 (parachute failure) en Sojoez 11 (niet correct gesloten luik). De Sojoez van vandaag heeft natuurlijk al -tig aantal verbeteringen achter de rug, maar het basismodel is feitelijk onveranderd gebleven.

Een ander voorbeeld : weinig mensen weten dat de Russen -wel degelijk- een werkbare versie voor een maanlander hadden en deze eigenlijk quasi klaar was voor gebruik. De Russen hebben na de landing in 69 natuurlijk een heel tijd ontkend dat ze in een race met de Amerikanen verwikkeld waren (die ze hoofdzakelijk verloren omdat één van hun top-designers ergens in 66 of 67 om het leven kwam, Sergei Korolev), maar sinds enkele jaren hebben ze het model hiervoor publiek gemaakt. Verschillen met de Amerikanen :

De Apollo onkoppelde zich in orbit, deed dan een ingewikkelde docking met de Lunar Module, en een sluis/docksysteem zorgde dan voor een koppeling tussen de twee tuigen die feitelijk compleet onafhankelijke systemen hadden (wat de redding betekende voor de mensen in Apollo 13).

De Russen hadden één relatief simpele mainmodule die voor energie en navigatie voor zowel main als lunar module zorgde, en daar was een heel rudimentaire 1-persoons lander aan gekoppeld. Niks koppelen en docken, het geheel werd zo gelanceerd. Er was *geen* sluis tussen lander en main module, en de cosmonaut die de lander had moeten bemannen moest in een ruimtepak *via een metalen buis aan de buitenkant* zichzelf naar de lunar module hijsen. Om dit gevaarte in orbit te krijgen hadden de Russen echter een zeer krachtige, nieuwe draagraket nodig (de N-1) en die heeft nooit naar behoren gewerkt : de 30 (!!!) motoren van de N-1 bleven een zorgekind : daarna begrepen de Russen opnieuw dat het simpel houden van een ontwerp geen luxe maar eerder een noodzaak was. De opvolger/militaire tegenhanger van de N-1 was wel een succes, en deze kennen we vandaag als de super-krachtige "Proton" draagraket.

Maar wat de Sojoez betreft :

Om het *nog* zotter te maken : de Amerikanen werken op dit moment aan alternatieven voor de Shuttle, en deze zijn *bijna allemaal* nieuwe ontwerpen die het gebruiksmodel van de Sojoez aannemen. Na het Shuttle disaster moet je bij de Nasa niet meer afkomen met permanente hitteschilden of keramische tegeltjes. Een voorstel om doodgewoon het bestaande Sojoez model te nemen en aan te passen volgens Amerikaanse specificaties werd door Republikeinse regering afgeschoten, hoewel daar zuiver technisch gezien geen enkele reden toe is.
De Amerikanen pushen liever miljarden in een nieuw, onbewezen ontwerp als terug te moeten vallen op een module die al jaren wordt gezien als de veiligste ruimtecapsule ooit. Blijkbaar is ego echt belangrijker als veiligheid.

Het klassieke voorbeeld van VS en USSR verschil : de Nasa heeft miljoenen (laten) stoppen in presurised pennen waarmee je onder zeer koude temperaturen, in het luchtledige en zonder zwaartekracht *toch* nog kon schrijven. De Russen gebruikten vrij lang .... potloodjes. Geen grap. Net zomin als het bijgeloof van de Russische cosmonauten die voor iedere vlucht tegen de banden van de bus pissen die hun naar het lanceerplatform brengt.... Those Russsians, you just *got* to love them.

zalig

Dat is pas een leuke post! Hetzelfde geldt overigens voor de Russische duikbotenvloot als ik mij niet vergis.

De Russen: het is een volk appart. Ik vind het enkel jammer dat hun huidige economische en sociale toestand zo bedroevend laag ligt. Dat land kan veel meer dan het nu toont.