chockerend verhaal! de arrogantie van die Jochem Goovaerts die een vazal is van gans die bandietenbende....overheid in zijn opperste vorm, zoals in Sovjet-Unie.
Goovaerts, gelukkig kan ik elke dag recht in de spiegel kijken, van U kunnen we dit niet zeggen.....wat gij al van onzin op tv uitgekraamt hebt, om de onkunde van de nmbs-top te verdoezelen....tja, ge zult wel veel $$$$ op het einde van de maand krijgen en veel moeten a**li**en.
Als ik uw smoel op tv zie, dan moet ik echt kotsen....
sorry voor mijn negatieve toon, maar zo voel ik mij tegenover de verpersoonlijking van de nmbs en de nmbs zelf.
komt hier censuur op?
© 2010 De Persgroep Publishing
Publicatie: De Morgen
Publicatiedatum: 19 juni 2010
De student verbeterde de website van de NMBS. Waarop de NMBS zei: 'We zien elkaar in de rechtbank'
www.intimidatie.be
Al wat Sébastien (29) en Yeri (22) en Sam (25) wilden doen, was een website bouwen die het leven van talloze trein-, tram- en busreizigers een stuk makkelijker zou maken. 'Het leek me een geweldige meerwaarde als ik op straat, na school of op café in een paar seconden kon checken wanneer mijn trein vertrok.' In plaats van een bedankje van de NMBS of De Lijn kregen de drie informatici een brief waarin werd gedreigd met een megaschadeclaim. door Kim Van de Perre
n Sébastien Boelpaep
n Ontwierp een website om een vertragingsvergoeding aan te vragen
n Moest de site binnen twee dagen stopzetten
Toen Sébastien Boelpaep (29) voor de derde keer op rij vruchteloos een compensatie voor de vele opgelopen treinvertragingen probeerde terug te vorderen van de NMBS, vond hij het welletjes. Na uren lang zoeken op de website van de spoorwegmaatschappij naar de juiste procedure en talloze telefoontjes naar de NMBS, waarbij negen van de tien keer een wachtmuziekje antwoordde, begon het de informaticus te dagen dat er eenvoudiger manieren moesten bestaan om een vergoeding te verkrijgen. Dus besloot hij een jaar geleden zelf een gebruiksvriendelijk systeem in het leven te roepen:
http://www.treinvertragingen.be.
"Dat de NMBS reizigers vergoedt wanneer hun treinverbinding te vaak vertraging oploopt, is op zich een geweldig initiatief. Alleen is de procedure zo complex dat het bijna ondoenbaar is", zegt Boelpaep. "De meesten haken in de helft gewoon gefrustreerd af. Het leek me dus een goed idee om alle stappen van het compensatieformulier te centraliseren op één website. Op mijn site kan elke reiziger zijn eigen oponthoud en bijbehorende vergoeding perfect bijhouden met een paar muisklikken. Gratis en voor niks."
Treinvertragingen.be werd meteen een hit. De website telt vandaag 2.500 geregistreerde gebruikers, en daar komen er elke dag zo'n vijftien nieuwe bij. Iedereen die op de site stoot, is meteen laaiend enthousiast. Iedereen, behalve de NMBS.
Op 12 mei kreeg Boelpaep een aangetekende brief van een advocatenkantoor in de bus. "Daarin stond dat ik van de NMBS mijn site binnen twee dagen moest stopzetten, of er zouden gerechtelijke maatregelen getroffen worden. Enkel en alleen omdat ik een paar links naar hun website online had geplaatst. Ik wist echt niet wat ik las!"
n Yeri Tiete
n Ontwierp een iPhone-applicatie voor de treinregeling
n Kreeg een brief waarin de NMBS dreigde met juridische stappen
Boelpaep is niet de enige die zich de woede van de NMBS op de hals heeft gehaald. Ook student informatica Yeri Tiete (22) uit Grimbergen ontving op 8 juni een aangetekende zending van de spoorwegmaatschappij, zo raakte deze week bekend. Doorn in het oog is zijn website
http://www.irail.be, een mobiele online routeplanner voor treinreizigers. "Uw website maakt hergebruik van de data van de NMBS", staat in de brief. "Hierdoor schendt u haar intellectuele rechten, zoals haar auteursrecht en databankrecht. (...) Wij stellen u hierbij formeel in gebreke voor deze inbreuken en manen u aan om die onmiddellijk te staken. Bij gebrek aan staking zal de NMBS zonder verder bericht de nodige juridische stappen ondernemen."
Persoonlijke frustratie bracht Tiete twee jaar geleden op het idee om de mobiele routeplanner te ontwikkelen. "Ik vond het een gemis dat ik via mijn iPhone de treinuren niet kon raadplegen", vertelt hij. "Het leek me een geweldige meerwaarde als ik op straat, na school of op café in een paar seconden kon checken wanneer mijn trein vertrok."
De NMBS leverde anno 2008 geen iPhone-applicatie, dus besloot Tiete zelf een programma te schrijven. Voor het jonge computerwonder een fluitje van een cent. "Op een of twee avonden was het gefikst", vertelt hij met een vleug van trots in de stem. "Ik heb gewoon de diensturen via een achtergrond van hun site overgenomen en die leesbaar gemaakt voor een klein scherm. Een kwestie van deleten en vereenvoudigen. Kort nadat mijn site online stond, heb ik de NMBS een mail gestuurd om hen op de hoogte te brengen. Ik heb onderstreept dat het om een gratis initiatief ging en dat mijn site geen reclame bevatte. Ik heb nooit een reactie gekregen. Tot vorige week opeens die brief in de bus viel. De timing zal wellicht iets te maken hebben met het feit dat ze zelf net een iPhone-applicatie hebben uitgebracht. Misschien zijn ze bezorgd om hun statistieken? Hoe dan ook vind ik het bijzonder jammer. Ik wilde mijn leven en dat van andere treinreizigers alleen gemakkelijker maken."
BLIJF VAN MIJN ERF
Sp.a-woordvoerder Hendrik Van Poele laat weten dat zijn partij de zaak in het Europees Parlement zal aankaarten. "Vanuit het uitgangspunt: als je wilt dat mensen het openbaar vervoer nemen, waarom dan verhinderen dat ze reisinfo verkrijgen via een ander kanaal dan het jouwe?" Ook nieuwbakken parlementslid Peter Dedecker (N-VA) weet waarover zijn eerste parlementaire vraag zal gaan. "Het lijkt mij achterhaald dat enkel de NMBS de diensturen van de treinen mag verspreiden", aldus Dedecker. "Ik vind de manier waarop ze de jongens hebben benaderd ook tamelijk grof. Meteen waarschuwen voor juridische stappen: dan verlies je toch elk gevoel van menselijke behandeling?"
Lorin Parys, voorzitter van de Vlaamse organisatie voor ondernemingscapaciteit Flanders DC, reageert zonder meer verontwaardigd. "Ze zouden die jongens beter een job aanbieden in plaats van hen te dwarsbomen", zegt Parys. "Een schrandere student die ervoor zorgt dat de NMBS meer en beter geïnformeerde reizigers kan vervoeren, bevelen om zijn website te stoppen? Sorry, maar ik volg niet meer. Ik stoor me echt aan die blijf-van-mijn-erf-mentaliteit. Dat zet een grendel op het ondernemerschap. De NMBS, en bij uitbreiding alle overheidsbedrijven, zouden beter in navolging van het Verenigd Koninkrijk en de VS hun data beschikbaar maken voor het grote publiek. Als iedereen die dat wil zijn creativiteit daarop zou kunnen loslaten, krijg je pas echt innovatie. Wat vele treinreizigers bijvoorbeeld willen weten, is hoe snel ze van bij hun thuis naar de dichtstbijzijnde filmzaal geraken. Het zou dus geweldig zijn als er in de toekomst een applicatie op de markt zou komen die de gegevens van Kinepolis, de NMBS en de Lijn combineert. Maar dan moeten die twee laatste openbare maatschappijen wel eerst hun data beschikbaar maken, natuurlijk."
n Sam Hermans
n Plaatste een dienstregeling van De Lijn online
n Kreeg bezoek van de politie en een dagvaarding
Die stap lijkt nog niet voor morgen. Sam Hermans mocht vijf jaar geleden aan den lijve ondervinden dat De Lijn evenmin happig is om zijn dienstverlening door derden te laten verspreiden. De 25-jarige IT'er werd door de vervoersmaatschappij voor de rechter gesleept nadat hij voor zichzelf een duidelijk busuurrooster online had geplaatst. "Ooit al eens geprobeerd de dienstregeling van een bus op de website van De Lijn op te zoeken?", vraagt Hermans als we hem opbellen. "Dan weet je wel waarom ik een alternatief uitwerkte. Ik vond de officiële site verschrikkelijk om mee te werken, dus creëerde ik op een avond een eenvoudige pdf met de uren van de bussen in mijn regio. Gewoon voor mezelf. Ik vond daar totaal geen graten in."
De Lijn blijkbaar wel, want die schakelde de politie in. "Op een dag vielen enkele agenten bij me binnen", vertelt Hermans. "Zonder enige waarschuwing en met een huiszoekingsbevel. Ik wist echt niet waar ik het had. Voor ik het goed en wel besefte, werd ik aan een stevig verhoor onderworpen en namen ze mijn laptops en computer in beslag."
Twee jaar lang hoorde de informaticus niets meer over de zaak. Tot hij op een dag een dagvaarding in zijn brievenbus vond. "We vonden dat we het recht hadden om een schadevergoeding te eisen", verklaarde De Lijn-woordvoerder Tom Van de Vreken in 2005 aan Het Laatste Nieuws. "Want die schade: die was er. De website was een open huis waar wij eigenlijk een beetje belachelijk werden gemaakt."
Behalve over de naam van de site (
http://www.delijnsitesucks.be) struikelde de maatschappij over het feit dat die paswoorden bevatte om hun eigen, officiële website te kraken. "Dat was gewoon een legale tool om codes te resetten, je weet wel, voor mensen die hun paswoord te pas en te onpas vergeten", zucht Hermans. "Dat had niets met De Lijn te maken, maar de maatschappij greep het wel aan om hun zaak wat aan te dikken. Ik moet eerlijk zeggen: ik was er toen niet gerust op. Er hing me vier jaar celstraf en een boete tot 2.000 euro boven het hoofd. Als jonge informaticus die op zoek was naar werk kon ik me niet echt een strafblad veroorloven. Bovendien was men in 2005 niet in dezelfde mate op de hoogte van computertermen als nu. Wat als de rechter niet goed zou begrijpen waarover het ging? Ik zag mijn toekomst al in rook opgaan."
Hermans kwam er met de schrik af. De rechter oordeelde dat er geen bedrieglijk opzet in het spel was en sprak de jongeman vrij. Tot vandaag vertelt de IT'er vol verontwaardiging over de zaak. "Ik vertik het om nog op een bus te stappen", klinkt het kwaad. "Als ik vijf jaar geleden over dezelfde kennis en hetzelfde vermogen had beschikt als nu, dan had ik het er niet bij gelaten. Dan had ik waarschijnlijk teruggevochten en een schadevergoeding geëist. Maar als jonge snaak was dat geen optie. Zo'n bedrijf beschikt over grote juridische middelen en probeert je daarmee bang te maken."
Yeri Tiete heeft zijn website inmiddels braafjes opgedoekt. "Als student kan ik mij echt geen rechtszaak permitteren." Boelpaep daarentegen laat zich niet afschrikken. Treinvertragingen.be staat nog altijd online. "Als het van mij afhangt, blijft dat zo", zegt hij. "Ik heb rechtsbijstand ingeroepen en volgens mijn advocaat heeft de NMBS geen been om op te staan."
HOEZO DATABANKRECHT?
Het juridische buikgevoel van advocaat Ywein Van den Brande, gespecialiseerd in auteurs- en databankrecht, zegt net hetzelfde. "Ik was zelf geen gebruiker van
irail.be en ken de dienst niet, maar naar wat ik hoor en lees over de zaak van Yeri Tiete zit de NMBS op het verkeerde spoor", aldus Van den Brande. "De aanspraken van de NMBS over schending van auteurs- en databankrecht doen mijn tenen krullen. Eerst en vooral beschermen auteursrechten louter de vorm en niet de inhoud. Zo mag je de bekende zonnebloemen van Van Gogh niet klakkeloos kopiëren, maar staat niets je in de weg om zelf wat bloemen in een vaas te zetten en die vervolgens te schilderen."
Als Tiete toch originele vormdetails van de website heeft overgenomen, komt het er volgens Van den Brande gewoon op aan een eigen originele lay-out te creëren. Dan staat
irail.be niets meer in de weg. Maar wat dan met de databankrechten waarop de NMBS zich beroept? "Die zijn hier voor zover ik begrijp niet van toepassing", stelt de advocaat. "Enkel die databanken zijn beschermd waarbij substantieel werd geïnvesteerd in de presentatie of controle van de inhoud. Laat het me illustreren met de zaak van de Britse Horseracing Board, die in Engeland de paardenrennen organiseert. Hiervoor heeft de Board een bestand met gegevens, zoals de plaats van de rennen, dag en tijdstip en de namen van de paarden, in het leven geroepen. Toen ze merkten dat een zekere William Hill, zelf organisator van een paardenkoers, gebruikmaakte van hun databank, spanden ze een proces aan voor schending van de databankrechten. Het Europees Hof van Justitie oordeelde echter dat de Horseracing Board weliswaar had geïnvesteerd in het organiseren van de paardenrennen, maar dat het opstellen van een lijst met paarden die aan een race meedoen daar gewoon een logisch gevolg van is en geen verdere investering vergt. Net zoals de NMBS investeert in de treinregeling, en hun online databank met diensturen daar gewoon een logisch gevolg van is."
Bij de spoorwegmaatschappij is men niet overtuigd. "Iedereen roept nu 'ocharme die student', maar dat is iets te gemakkelijk", reageert NMBS-woordvoerder Jochem Goovaerts. "Die arme student heeft wel gegevens gekopieerd die niet zijn eigendom waren."
Hij heeft jullie wel een dienst bewezen. Door zijn toedoen is jullie dienstregeling sinds 2008 via iPhone te raadplegen.
Goovaerts: "Men is de zaken aan het omdraaien: hij is het die inbreuken op rechtsprincipes als auteurs- en databankrecht heeft gepleegd. Zijn site bevat gegevens die niet van hem zijn. Punt. Het is niet omdat gegevens publiekelijk toegankelijk zijn of omdat een dienstverlening openbaar is, dat je die gegevens zomaar mag kopiëren. Dit hoeven wij niet te aanvaarden, goede bedoelingen of niet."
Waarom meteen met een rechtszaak dreigen? Kunnen jullie niet beter samenwerken?
"Wij hebben nu ook onze eigen, correcte applicatie voor smartphones. Het is dus niet zo dat wij reizigers informatie ontzeggen door zijn website een halt toe te roepen. Het kan toch niet dat wij klachten krijgen omdat zijn site niet naar behoren werkt?"
Is het daarom dat jullie nu pas reageren? Omdat jullie geen kapers dulden?
"Dat heeft er niets mee te maken. Hij heeft gewoon geen rechten op die gegevens. Wat hij doet, is niet verdedigbaar."
************************
commentaar bij de foto's
Yeri Tiete, student:
Ik vond het een gemis dat ik via mijn iPhone de treinuren niet kon raadplegen. Het leek me een geweldige meerwaarde als ik op straat, na school of op café in een paar seconden kon checken wanneer mijn trein vertrok
Jochem Goovaerts, woordvoerder NMBS:
Iedereen roept nu 'ocharme die student', maar dat is iets te gemakkelijk. Die arme student heeft wel gegevens gekopieerd die niet zijn eigendom waren
n Sam Hermans (l.) en Yeri Tiete werden door respectievelijk De Lijn en de NMBS zwaar onder druk gezet. Het enige wat ze wilden, was het leven van de reiziger iets aangenamer maken.
