Ik zeg inderdaad sinds april, toen ik nog volledig geïsoleerd was en anderen maar naar de toenmalige wetenschap moesten verwijzen om mij terecht te kunnen wijzen, dat de scholen "
de motor" zijn in het aantal besmettingen. Dat zag je toen al duidelijk als je de cijfers van verschillende landen bijeen legde. Wat ik precies bedoel met "
de motor", heb ik in het verleden ook al enkele keren duidelijk gemaakt:
CCatalyst schreef:
"De motor" komt van het feit dat er zoveel (rand)activiteiten zijn die door die motor hun energie krijgen. (...) Voorbeeld: een ouder vervoert een groep van 5 kinderen in een volgepakte wagen van een school naar de voetbalclub, elke dinsdag om 16u. Als de scholen sluiten, kan dat niet meer, en elk kind thuis ophalen neemt bijzonder veel tijd in beslag. De realiteit toont aan dat die kinderen zich dan ofwel individueel naar de club begeven, ofwel niet meer gaan.
Het virus verspreidt zich niet enkel in de scholen, maar ook in die randactiviteiten, en evenzeer in al het vervoer en al de logistiek ertussen, waarbij telkens heel veel volwassenen betrokken zijn. Dat is dus "de motor", de motor die, wanneer die stopt, ook al de rest errond laat stoppen, en waarin het virus een uitstekend vehikel gevonden heeft om zich te verspreiden. De reden dat ik dus vraag om die schoolmotor stil te leggen, is omdat de impact zoveel groter is dan de scholen zelf.
1207 heeft dus volledig gelijk en heeft begrepen dat ook mijn "motor" niet enkel draait op de scholen zelf. Fysiek contactonderwijs is de spinner van de motor, het kritieke punt, maar je hebt ook bladen nodig, en die zijn onder meer de grote mobiliteit en randactiviteiten die ontstaan als de scholen open zijn met fysiek contactonderwijs.
* Als je de spinner stillegt, dan stoppen - zoals hierboven uitgelegd - de bladen ook met draaien en valt de motor volledig stil.
* Laat je de spinner draaien maar haal je een of meerdere bladen eruit, de situatie van vandaag dus, dan draait de motor nog maar de snelheid neemt exponentieel af met het aantal verwijderde bladen.
* Als je alle bladen eruit haalt valt de motor volledig stil. Als er geen mobiliteit mogelijk is, is er immers ook geen fysiek contactonderwijs mogelijk.
* De motor heeft tenslotte ook nog brandstof nodig: als geen kind het virus binnenbrengt in de klas, zal de motor niet kunnen draaien, als er 1 of 2 kinderen zijn, draait ze heel slecht, als het er meer worden, begint het te vlotten. Hoe sneller ze kan draaien, hoe efficiënter ze wordt, en hoe minder brandstof ze nodig heeft om haar huidige snelheid te kunnen behouden.
"De motor" van de scholen, dat is dus niet alleen het fysiek contactonderwijs zelf maar ook de grote mobiliteit en randactiviteiten die in een omgeving met SARS-CoV-2 ontstaan als de scholen open zijn met die vorm van onderwijs, en die rechtstreeks en onlosmakelijk een verband houden met het feit dat heel veel kinderen samentroepen op een heel kleine oppervlakte. De grote potentiële kracht van "de motor" is te visualiseren als het verschil tussen een maandag 31 augustus en een dinsdag 1 september op een gemiddelde gemeenteweg. Die toegenomen drukte is de bijdrage die de motor in amper enkele weken kan geven aan de verspreiding van het coronavirus.
We kunnen vandaag perfect onderwijs organiseren zonder motor, zonder mobiliteit, met afstandsonderwijs. Dat is wat ik vraag, want onderwijs is
een mensenrecht, maar fysiek contactonderwijs is dat niet. De redenen dat dat niet gebeurt, zijn quasi enkel emotioneel van aard, terwijl er mensen sterven en bedrijven (uitgesteld) over de kop gaan. Omdat een kleine groep mensen in de samenleving geen inspanningen wil doen, moet een grote groep lijden, emotioneel of economisch. De lasten worden ongelijk verdeeld, wat je voor een maand wel nog kan bolwerken, maar niet voor maanden aaneen zonder een perspectief te bieden aan zij die de zwaarste lasten moeten dragen. Het jammere, maar menselijke gevolg daarvan is dat de regels meer en meer genegeerd worden. Wat ook voorspeld was.
Vandaag zie ik in de wetenschap dat de consensus meer dan ooit is dat de rol van de scholen veel groter is dan aanvankelijk aangenomen. Ik ben natuurlijk blij dat de rollen omgekeerd zijn en dat ik het vandaag ben die maar gewoon hoef te verwijzen naar de wetenschappers, maar dat geeft me geen gevoel van voldoening. Gadeslaan hoe minachtend de politici omgaan men mensenlevens, en hoe bewust verkeerde keuzes gemaakt worden ook al zijn de feiten gekend, en hoe men achteraf de handen probeert te wassen in onschuld (Beke, De Block, straks ook Weyts) is niet goed voor het gemoed en de gevoelens tov de mensen die moeten instaan voor onze gezondheid, en ik merk dat de frustratie binnen de bevolking toeneemt. Ook nu zie ik opnieuw, voor de derde keer maar liefst, dat men de realiteit aan het negeren is, tegen wanhopige oproepen van het moegetergde medisch personeel in om nu in te grijpen voor het weer te laat is. De koppige coach, wiens carrière aan een zijden draadje hangt, verandert na de rustpauze nog steeds niet van strategie, terwijl het scorebord 0-2 toont in het nadeel en de fans fluiten in de tribune.
Telkens veel te laat reageren uit angst voor stemmenverlies, met veel meer schade dan nodig.
